Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : İşe iade

YARGITAY İLAMI

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Davacı vekili, davalı işverene ait işyerinde makine bakım ustası olarak çalışan davacı işçinin 05.11.2013 günü çalıştığı birimde operatör ihtiyacını gidermek için operatörlerin bulunduğu kısma gittiğinde bölüm formeninin kendisine "benim personelime sen nasıl talimat verirsin, sen git formenin bizi arasın" dediğini, davacının işin aciliyeti nedeniyle kendisinin geldiğini söyleyip oradan ayrıldığını, akşam üzeri konuşmak için formenin odasına gittiğini ancak formenin kendisine "odama niye geldin, seninle konuşacak bir şeyim yok" demesi üzerine davacının "bana neden böyle davranıp beni azarlıyosunuz, ben işletmenin ihtiyacı için geldim" dediğini, formenin davacıyı dinlemeyerek odasından çıkmasını istediği olayda formenin tutanak tutması üzerine davacının 07.11.2013 tarihinde yazılı ve 2 gün sonra haddehane müdürüne sözlü savunma verdiğini, iş sözleşmesinin 29.11.2013 tarihinde feshedildiğini, 6 günlük hak düşürücü sürenin de geçtiğini, davacının formene kesinlikle hakaret ve küfür etmediğini, davacının iş akdinin haklı ve geçerli neden olmadan feshedildiğini belirterek, feshin geçersizliğine ve davacının işe iadesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı işveren vekili, davacının davalı işyerinde çalışırken Kaba Hadde Formani ..."e küfretmesi, tüm uyarılara rağmen amirinin talimatlarına uymaması, iş güvenliği kurallarına aykırı davranarak işyerinde baretsiz dolaşması ve cep telefonu ile oyun oynaması uyarılara rağmen bu davranışlarını sürdürmesi nedeniyle 25.11.2013 tarihinde İş Kanunu 25/II. maddesi uyarınca haklı nedenle feshedildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davacı işçinin davalı işveren tarafından işten çıkarıldığı, iş akdinin feshinde 4857 sayılı Yasanın 25. maddesinde düzenlenen "işveren haklı nedenle derhal fesih hakkı" şartlarının bulunmadığı ve işveren tarafından aynı yasanın 18 ve 19. Maddesindeki feshin geçerli sebebe dayandırılması ve sözleşmenin feshinde usul şartlarına uyulmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 18. maddesi işverene, işçinin davranışlarından ve yeterliliğinden kaynaklanan nedenlerle iş sözleşmesini feshetme yetkisi vermiştir. İşçinin davranışlarından kaynaklanan fesihte takip edilen amaç, işçinin daha önce işlediği iş sözleşmesine aykırı davranışları cezalandırmak veya yaptırıma bağlamak değil; onun sözleşmesel yükümlülükleri ihlale devam etmesi, tekrarlaması rizikosundan kaçınmaktır. İşçinin davranışları nedeniyle iş sözleşmesinin feshedilebilmesi için, işçinin iş sözleşmesine aykırı, sözleşmeyi ihlal eden bir davranışının varlığı gerekir. İşçinin kusurlu davranışı ile sözleşmeye aykırı davranmış ve bunun sonucunda iş ilişkisi olumsuz bir şekilde etkilenmişse işçinin davranışından kaynaklanan geçerli bir fesih söz konusu olur. Buna karşılık, işçinin kusur ve ihmaline dayanmayan sözleşmeye aykırı davranışlarından dolayı işçiye bir sorumluluk yüklenemeyeceğinden işçinin davranışlarından kaynaklanan geçerli fesih nedeninden de bahsedilemez.
İşçinin davranışlarından ve yeterliliğinden kaynaklanan nedenler, aynı Yasanın 25. maddesinde belirtilen nedenler yanında, bu nitelikte olmamakla birlikte, işyerlerinde işin görülmesini önemli ölçüde olumsuz etkileyen nedenlerdir. İşçinin davranışlarından veya yetersizliğinden kaynaklanan nedenlerde, iş ilişkisinin sürdürülmesinin işveren açısından önemli ve makul ölçüler içinde beklenemeyeceği durumlarda, feshin geçerli nedenlere dayandığını kabul etmek gerekecektir.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 25/II.d maddesi uyarınca, işçinin işverene veya ailesine karşı şeref ve namusuna dokunacak sözler söylemesi veya davranışlarda bulunması ya da işveren hakkında şeref ve haysiyet kırıcı asılsız ihbar ve isnatlarda bulunması veya işçinin işverene, aile üyelerinden birine veya işverenin diğer bir işçisine sataşması haklı fesih nedeni olarak sayılmıştır. Sataşma niteliğinde olmadığı sürece, diğer işçilerle devamlı ve gereksiz tartışmaya girişmek, iş arkadaşları ile ciddi geçimsizlik göstermek, işyerinde olumsuzluklara yol açması halinde geçerli fesih nedenidir.
Somut olayda davacı hakkında 05.11.2013 tarihinde formen tarafından tutanak tutulmuş, tutanak içeriğinde davacının ..."ye formenin yalnız olup olmadığını sorduğu ve yalnız olduğunu öğrenince odasına girdiği ve formene " o yukarıdaki lafları bana beyaz baretine güvenerek mi söylüyorsun, o bareti senin ... sokarım" şeklinde küfrettiği, talimat yoluyla tanık olarak dinlenilen Faik Demire"nin tutanak içeriğini doğruladığı, bu nedenle davacının eyleminin işverenin bir başka işçisine sataşma olup haklı fesih nedeni teşkil ettiğinden davanın reddi gerekirken yazılı gerekçe ile davanın kabulüne karar verilmesi hatalıdır.
4857 sayılı İş Yasasının 20/3.maddesi uyarınca mahkeme kararı bozularak ortadan kaldırılmış ve Dairemizce aşağıdaki şekilde karar verilmiştir.
HÜKÜM:Yukarıda açıklanan gerekçe ile;
1-Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2-Davanın REDDİNE,
3-Alınması gereken 29,20 TL harçtan peşin yatırılan 25,30 TL harcın mahsubu ile bakiye 4,90 TL harcın davacıdan alınarak Hazine"ye gelir kaydına,
4-Davacının yapmış olduğu yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına, davalının yaptığı 340,90 TL yargılama giderinin davacıdan tahsili ile davalıya ödenmesine,
5-Karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT"ne göre 1.800,00 TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
6-Artan gider ve delil avansının ilgilisine iadesine,
7-Peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 30/03/2016 gününde oybirliği ile KESİN olarak karar verildi.