MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, davalı Sendika Genel Yönetim Kurulunun 01.10.2014 tarih ve 51 sayılı kararının iptaline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteğin reddine karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı sendika genel merkezinin 07.11.2012 tarih ve 169 sayılı yönetim kurulu kararı ile ücretsiz izne ayrılarak profesyonel sendikacılık yapmaya başladığını, yine genel yönetim kurulunun 01.10.2014 tarih ve 51 sayılı kararı ile profesyonelliğinin sonlandırılmasına karar verildiğini, bu kararın hukuka aykırı olduğunu, genel kurulda mevcut yönetim kuruluna rakip olan listede aday olması sebebiyle şahsının pasifize edilmek istendiğini, tüm bu sebeplerle profesyonel yöneticiliğinin sonlandırılmasına dair genel yönetim kurulunun 01.10.2014 tarih ve 51 sayılı kararının iptaline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacı iddialarının gerçeği yansıtmadığını, davacının 15.06.2013 tarihinde yapılan olağanüstü genel kurulda yönetim kurulu üyeliğine seçilemediğini ve bu tarihten itibaren genel merkez yönetim kurulunun hemen hemen tüm kararlarına aykırı davranmaya başladığını, davacının sorumluluklarını bir kenara bırakıp bireysel istikbaline yönelik olarak çalışmaya başladığını, şubesi ile ilgilenmediğini, şubenin her geçen gün üye sayısının azaldığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, profesyonellik konusunda tasarruf yetkisinin genel merkez yönetim kurulunda olduğu, profesyonelliğe atama yetkisi bulunan yönetim kurulunun bunu kaldırmaya da yetkili olduğu, yapılan işlemin merkez yönetim kurulunun yetkisinde olan işlerden olup, ortada hakimin müdahalesini gerektiren bir durum söz konusu olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Dava, profesyonel sendika yöneticiliğinin sona erdirilmesine dair genel merkez yönetim kurulu kararının iptali istemine ilişkindir.

Sendika ile sendika yöneticileri arasındaki ilişkinin kural olarak vekalet ilişkisi olduğu kabul edilmelidir. Ücret, vekalet sözleşmesinin zorunlu unsuru değildir. Buradan hareketle sendikalarda profesyonel sendika yöneticisi ve amatör sendika yöneticisi olmak üzere iki tip yöneticinin söz konusu olduğunu söylemek gerekir. Sendika yöneticilerine verilecek ücretler ile sağlanacak diğer menfaatleri belirleme yetkisi ise münhasıran genel kuruldadır.
Profesyonel sendika yöneticiliği, idare hukukunda yer alan statüler gibi değildir. Profesyonel sendika yöneticiliği kadrosunun açık olması, sendika yöneticisinin kendiliğinden o kadroya atanmış sayılacağı sonucunu doğurmaz. Sendika yöneticisinin de profesyonel sendika yöneticiliğini talep etmesi gerekir. Bir başka ifadeyle profesyonel sendika yöneticiliği, sendika yöneticisinin tercihine bağlı bir pozisyondur. Yöneticinin, özellikle sendikanın sağlayacağı maddi menfaatlerle, çalışması durumunda elde edeceği menfaatleri ve profesyonel yöneticilik sebebiyle üzerine aldığı risk gibi hususları birlikte değerlendirmesi neticesinde amatör sendika yöneticiliğini tercih etmesi mümkündür. Bunun sonucu olarak sendika yöneticisinin talebi yoksa profesyonel sendika yöneticiliği kadrosu açık olsa bile sendikanın yöneticinin profesyonel sendika yöneticisi olarak değerlendirme yükümlülüğünden söz edilemez.
4688 sayılı Kamu Görevlileri Sendikalar ve Toplu Sözleşme Kanunu"nun 18. maddesinin dördüncü fıkrasına göre “Sendika veya konfederasyonu ilk genel kurula kadar sevk ve idare edecek yönetim kurulu üyeleri, genel kurulda yönetim kuruluna seçilenler ile sendika şube yönetim kurulu üyeleri seçildikleri tarihten itibaren durumlarını en geç otuz gün içinde kurumlarına yazılı olarak bildirirler. Söz konusu yöneticiler sendika tüzüğünde belirtilen hükümlere göre, ayrıca yazılı talepte bulunmaları halinde bu görevleri süresince aylıksız izine ayrılırlar. Talepte bulunmayanlar ise kurumlarındaki görevlerine devam ederler...”
Sendika tüzüğünün 39. maddesine göre de, “...400 ile 1500 üyesi olan sendika şubelerinde 1 (bir) yönetim kurulu üyesi, 1501 ile 3000 üyesi olan şubelerde 2 (iki) yönetim kurulu üyesi, 3001 ve daha fazla üyesi olan şubelerde 3 (üç) yönetim kurulu üyesi Genel Merkez Yönetim Kurulu kararıyla aylıksız izine ayrılır...”
Belirtilen kanun ve tüzük hükümleri karşısında, sendika genel merkez yönetim kurulunun, yönetim kurulu üyelerinin aylıksız izne ayrılması ile profesyonel kadroya atanmasında ve bu halin sona ermesinde her hangi bir takdir yetkisinin mevcut olmadığını ifade etmek gerekir. Aylıksız izne ayrılma, kanun ve tüzük hükümleri doğrultusunda, ilgilinin kendi isteğine bağlı olarak tanınmış bir haktır. Ayrıca, bu konuda yönetim kurulunun takdiri olarak karar alabileceğinin kabulü, yönetim kurulunun kendi üyeleri ve şube yönetimleri üzerinde baskı oluşturabilecek kararları da alabileceğinin kabulü anlamına gelir ki, bu durumun sendika içi demokrasiyi işlemez hale getireceği açıktır.
Dosya içeriğinden, “İstanbul Avrupa Adliye Şube Başkanı” olarak görev yapan davacının, 07.11.2012 ve 14.11.2012 tarihli kararları ile profesyonel yönetici olarak görev yapmasına karar verildiği, ancak 01.10.2014 tarih ve 51 sayılı genel merkez yönetim kurulu kararı ile de, “...4 nolu şube başkanı ..."ın 15 Haziran 2014 tarihinde yapılan olağanüstü genel kuruldan sonra profesyonel olmasına rağmen sendikal faaliyetleri yürütmediği, üye sayısının eksildiği, eylemlere tek başına katıldığı, bölge toplantılarına katılmadığı, genel merkezi yıpratıcı söylemleri sebebi ile 15 Ekim 2014 tarihi itibari ile profesyonelliğinin sonlandırılmasına, ücretsiz izin işleminin iptali için de kurumuna ve kendisine yazı yazılmasına...” karar verilerek profesyonel yöneticiliğine son verildiği anlaşılmıştır.

Açıklanan maddi ve hukuki olgular karşısında, mahkemece, sendika genel merkez yönetim kurulunun somut olayda herhangi bir takdir yetkisinin bulunmadığı nazara alınarak, tüzükte belirtilen şube üye sayılarının araştırılması ve bu doğrultuda davacının profesyonel olarak görev yapıp yapmayacağının belirlenmesi gerekirken, eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm tesisi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 30.03.2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.