Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/5591 Esas 2016/2372 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/5591
Karar No: 2016/2372
Karar Tarihi: 03.03.2016

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/5591 Esas 2016/2372 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın, bir telefonu tamir etmek amacıyla aldığı ve sonra çaldığı gerekçesiyle hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçuyla suçlu bulunduğu belirtilmektedir. Mahkeme, sanık hakkında hapis cezası ve adli para cezası verilmesi gerektiğini vurgulamaktadır. Temyiz itirazları reddedilerek hüküm onanmıştır.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 155/2, 62/1, 52 ve 50. maddeleri.
155/2 - Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
62/1 - Adli para cezası
52 - Verilecek ceza miktarı
50 - Cezada indirim halleri

23. Ceza Dairesi 2015/5591 E. , 2016/2372 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : 5237 sayılı TCK"nın 155/2, 62/1, 52, 50. maddeleri gereğince neticeten hapisten çevrilen 6.000TL adli para cezası

Dosya incelendi,gereği düşünüldü;
Sanığın, katılana ait telefonu tamir etmek amacıyla teslim aldığı akabinde suça konu telefonun çalındığından bahisle katılana iade etmediğinin anlaşılması karşısında üzerine atılı suçu işlediğine yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanık hakkında temel ceza olarak hapis cezasının yanında adli para cezasına da hükmedilmesi gerekliliğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından ve soruşturma sırasında aynı suçtan şüpheli olarak ifadesi alınan ..."ın tanık sıfatıyla ifadesi alınırken CMK"nın 50/1-c maddesine aykırı olarak yemin verilmesi sanığın ikrarı karşısında sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, O yer Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 03/03/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.