... vekili avukat ... ile ... aralarındaki dava hakkında ... 2. Asliye Hukuk Mahkemesinden (Tüketici Mahkemesi Sıfatıyla) verilen 31/03/2015 gün ve 2014/395-2015/140 sayılı hükmün davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

K A R A R

Dava, 6502 Sayılı yasanın 70. maddesi gereğince Tüketici Hakem Heyeti tarafından verilen kararın iptali isteğine ilişkindir. 28.5.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunun 68.maddesinin birinci fıkrasında; “Değeri iki bin Türk Lirasının altında bulunan uyuşmazlıklarda ilçe tüketici hakem heyetlerine, üç bin Türk Lirasının altında bulunan uyuşmazlıklarda il tüketici hakem heyetlerine, büyükşehir statüsünde bulunan illerde ise iki bin Türk Lirası ile üç bin Türk Lirası arasındaki uyuşmazlıklarda il tüketici hakem heyetlerine başvurunun zorunlu olduğu, bu değerlerin üzerindeki uyuşmazlıklar için tüketici hakem heyetlerine başvuru yapılamayacağı” düzenlenmiş, 4.fıkrasında ise “bu maddede belirtilen parasal sınırların her takvim yılı başından itibaren geçerli olmak üzere o yıl için 4.1.1961 tarihli ve 213 sayılı Vergi Usul Kanununun mükerrer 298.maddesi hükümleri uyarınca tespit ve ilan edilen yeniden değerleme oranında arttırılarak uygulanacağı” açıklanmış, aynı Yasanın 70/5.maddesinde; “Tüketici hakem heyeti kararlarına karşı yapılan itiraz üzerine tüketici mahkemesinin vereceği kararın kesin olduğu" gösterilmiştir. Buna göre; somut olayda, davanın değeri itibari ile Tüketici Hakem Heyetinin aldığı karara karşı yapılan itiraz üzerine Tüketici Mahkemesince verilen hüküm yukarıda sözü edilen yasanın 70/5.maddesi uyarınca kesin nitelikte olup, temyizi kabil olmadığı ve bu nedenle davalının temyiz hakkı bulunmadığından temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 20/03/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.