Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/59 Esas 2015/834 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın katılanları bir kez aldatıp 1000 TL tutarında haksız menfaat temin ettiği, bu tutarın iki ayrı defada ödenmesinin TCK.nın 43/1 maddesinin uygulanma koşullarını oluşturmadığı anlaşıldığından, tebliğnamedeki bu hususa ilişkin bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Sanığın, bir dönem katılan ..."nin okuduğu lisede halk oyunları dersi verdiği ve katılanla bu vesileyle tanıştıkları, mezun olduktan sonra sanığın, katılana 1.000 TL karşılığı herhangi bir devlet hastanesinde işe yerleştirebileceği vaadinde bulunduğu, katılan ..."nin bunu kabul ettiği ve annesi olan diğer katılan ..."a bu durumu anlatarak para istediği, katılan ..."ın da sanığın...Bankası ... Şubesi"nde bulunan hesabına bu amaçla 14/01/2009 tarihinde 493 TL, 06/02/2009 tarihinde ise 500 TL olmak üzere toplam 993 TL para gönderdiği ve bu suretle dolandırıcılık suçunun işlendiği iddia edilen olayda; katılanın işe girmek umuduyla sanığın hesabına farklı tarihlerde 493 TL ve 500 TL yatırdığı, sanığın önceki borçlarına karşılık ödeme yapıldığı savunmasının hayatın olağan akışına uygun olmadığı, katılanın, sanığa iftira atması için dosya kapsamına göre bir neden de bulunmadığı, sanığın, katılanın içinde bulunduğu zor durumdan faydalanarak ikna etmek suretiyle yapamayacağını bildiği bir işi yapacağına inandırmak suretiyle maddi olarak zarara uğratıp kendi mal varlığında bir artış meydana getirdiği anlaşıldığından dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 21.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.