MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı tarafından, davalı aleyhine 07.10.2010 gününde verilen dilekçe ile irtifak hakkına elatmanın önlenmesi ve kal istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 13.09.2011 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, irtifak hakkına dayalı elatmanın önlenmesi ve kal isteğine ilişkindir.
Davacı, tapuda kayıtlı irtifak hakkına davalının Elektrik Kuvvetli Akım Tesisleri Yönetmeliğine aykırı şekilde ev yapmak suretiyle müdahalede bulunduğunu belirterek elatmanın önlenmesi ve kal istemiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulü ile müdahalenin menine, 08.03.2011 tarihli bilirkişi raporuna göre 353 ada 4 parsel sayılı taşınmaz üzerinde bulunan davalıya ait binanın kaba inşaat halindeki normal katın ve çatının kal’ine karar verilmiştir.
Hükmü, davalı temyiz etmiştir.
6100 sayılı HMK’nun 297/2. maddesi gereğince; Hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir.
Somut olaya gelince; hükme dayanak yapılan 08.03.2011 tarihli bilirkişi raporuna göre davalıya ait binanın en yüksek yeri ile enerji nakil hattı arasında 1,46 metre mesafe bulunduğu, düşey ihlalin 3,54 metre olduğu ve tamamının irtifak alanı içerisinde kaldığı, buna göre davalıya ait binanın kaba inşaat
halindeki normal katının ve çatısının yıkılması gerektiği tespit edilmiş mahkemece de bu yönde hüküm kurulmuştur. Ancak bilirkişi raporunda davalıya ait binanın yıkılması gereken kısmı tam olarak ölçülüp belirlenmemiştir. Mahkemece denetime elverişli olmayan rapora dayanarak davanın kabulüne karar verilmiş ise de anılan yasa hükmünde belirtildiği üzere tarafların tüm taleplerini açıkça karşılar biçiminde, infazda tereddüt doğurmayacak şekilde hüküm kurulmadığından kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 28.05.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.