Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/11070 Esas 2020/4053 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/11070
Karar No: 2020/4053
Karar Tarihi: 14.10.2020

Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/11070 Esas 2020/4053 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanığın çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyetine karar verilmiştir. Ancak, mahkemenin suçun tarihini yanlış tespit ettiği ve sanığın savunmalarını değerlendirmeden yazılı şekilde mahkumiyet hükümleri verdiği gerekçesiyle karar temyiz edilmiştir. Temyiz sonucunda, mahkemenin kanuna aykırı olarak hüküm verdiği belirlenmiş ve karar BOZULMUŞTUR. Dosyada yer alan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 30. maddesi (hata hükümleri), 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi (temyiz kanun yoluna başvurma hakkı), ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi (hüküm bozma sebepleri) gibi kanun maddeleri incelenmiştir.

14. Ceza Dairesi 2016/11070 E. , 2020/4053 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Mağdurenin aşamalardaki anlatımları ile sanık savunmalarından ilk cinsel ilişki tarihinin tespit edilememesi, Adli Tıp Kurumu 2. İhtisas Kurulunun 18.08.2010 tarihli raporunda da film çekilme tarihi olan 18.11.2009’da mağdurenin on beş yaşını bitirmiş olup, on altı yaşı içerisinde olduğu ve on altı yaşını bitirmediğinin belirtilmesi karşısında, şüphenin sanık lehine değerlendirilip suç tarihinin mağdurenin on beş yaşını bitirdiği 27.02.2009 tarihinden sonra olduğu kabul edilerek, sanığın eylemlerinin değişen suç vasfına göre reşit olmayanla cinsel ilişki ile çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçlarını oluşturduğu gözetilmeden, suç vasıflarının tayininde yanılgıya düşerek yazılı şekilde hükümler kurulması,
Kabule göre de:
Sanığın istikrarlı şekilde mağdurenin kendisine on yedi yaşında olduğunu söylediği yönündeki savunmaları ile tüm dosya içeriği nazara alındığında, olayda 5237 sayılı TCK"nın 30. maddesinde düzenlenen hata hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı tartışıldıktan sonra hükme varılması gerekirken, bu hususta herhangi bir değerlendirme yapılmadan eksik gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyet hükümleri kurulması suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 230. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 14.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.