Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/20 Esas 2019/2001 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/20
Karar No: 2019/2001
Karar Tarihi: 12.02.2019

Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/20 Esas 2019/2001 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın işyerinden yapılan hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarına karıştığını ve mahkumiyet kararı verildiğini belirtti. Ancak, suçun gün saatine ilişkin kesin bir tespit yapılamadığı için cezada artırım yapılamayacağı ve zamanaşımının geçtiği gerekçesiyle sanık hakkındaki kamu davalarının düşürüldüğü sonucuna varıldı. Sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b ve 116/2 maddelerine göre hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçları için ceza belirlendi. Ayrıca, aynı kanunun 66/1-e ve 67/4 maddelerinde belirtilen 12 yıllık genel dava zamanaşımı süresinin geçmiş olduğu belirtildi. TCK'nın 143. maddesi cezanın artırımı hakkında, 116/4. maddesi ise zamanaşımının kesilmesi hakkında düzenlemeler içermektedir.

13. Ceza Dairesi 2019/20 E. , 2019/2001 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Katılanın hazırlık ifadesine göre, işyerinden yapılan hırsızlığı kardeşinin araması ile öğrendiği ve öğrenme saatinin sabah 08:00 olduğu, sadece kovuşturma aşamasında savunması alınan sanığın ise suç saatine ilişkin açık bir beyanının olmadığı, zaten olayın ayrıntılarını hatırlamadığını söylediğinin anlaşılması karşısında, eylemlerin gece sayılan zaman diliminde işlendiği kesin olarak tespit edilemediğinden, sanık hakkında hırsızlık suçu nedeniyle hükmolunan cezadan TCK"nın 143. maddesi uyarınca artırım yapılamayacağı ve aynı Kanunun 116/4. maddesinin uygulanma şartlarının oluşmadığı kabul edilerek, yapılan incelemede:
Sanığın eylemlerine uyan 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b ve 116/2. maddesinde düzenlenen hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçları için öngörülen cezaların türleri ve üst sınırlarına göre, aynı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde belirtilen 12 yıllık genel dava zamanaşımının, suç tarihi olan 03.02.2006 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nın temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen uygun kısmen aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi uyarınca sanık hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 12.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.