MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında hırsızlık ve resmi belgede sahtecilik suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Hırsızlık eyleminin kilit altına alınan araca karşı işlendiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK.’nun 142. maddesinin 1. fıkrası ""b"" bendi yerine ""e"" bendi ile uygulama yapılması sonuca etkili olmadığından, tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında, her iki hükümde de TCK"nun 58. maddesinin uygulanmaması isabetsizliği ise aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:
1-) Sanıktan suça konu belgelerin aynı anda ele geçirilmesi ve farklı tarihlerde düzenlendiklerine dair kesin delil bulunmaması karşısında resmi belgede sahtecilik suçu yönünden zincirleme suç hükümlerinin (TCK"nun 43. maddesi) uygulanması suretiyle fazla ceza tayin edilmesi,
2) Her iki suç yönünden TCK"nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki "velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun" sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Yasaya aykırı ise de; yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususların CMUK"nun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, resmi belgede sahtecilik suçuna ilişkin hüküm fıkrasından TCK"nun 43. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımlar çıkartılarak hükmolunan sonuç hapis cezasının “2 yıl” olarak belirlenmesi, ayrıca her iki suça ilişkin hüküm fıkralarındaki 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin uygulamasına ilişkin kısımların çıkartılarak yerine “5237 sayılı TCK" nun 53. maddenin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerine ilişkin haklardan koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına“ ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.05.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.