Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/2623 Esas 2020/3621 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/2623
Karar No: 2020/3621

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/2623 Esas 2020/3621 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 38. Hukuk Dairesi tarafından verilen kararda, karşılıklı boşanma ve velayet davası sonucunda kadının boşanma davası, kusur belirlemesi, kadın lehine hükmedilen maddi ve manevi tazminat ile yoksulluk nafakası, reddedilen manevi tazminat ve maddi tazminat talepleri davalı-karşı davacı erkeğin lehine sonuçlanmıştır. Temyiz sonucu, davalı-karşı davacı erkeğin ağır kusurlu olduğuna karar verilmiş olsa da, tazminat talepleri ve velayet yönünden karar onanmıştır.
Karara göre, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 166. maddesi gereğince evlilik birliğinde tarafların birbirlerine karşı sadakat ve dürüstlük yükümlülüğü bulunmaktadır. Evlilik birliği içinde tarafların birbirlerine karşı şiddet uygulaması, Türk Ceza Kanunu'nun 86. maddesi uyarınca suç teşkil etmektedir. Ayrıca, Türk Medeni Kanunu'nun 174. maddesi gereği, evlilik birliği içinde tarafların birbirlerine karşı şiddet uygulamaları, boşanma sebebi olarak kabul edilmektedir.
Buna göre, karara göre 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 166. ve 174. maddeleri, Türk Ceza Kanunu'nun 86. maddesi gereği evlilik birli

2. Hukuk Dairesi 2020/2623 E. , 2020/3621 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 38. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ :Karşılıklı Boşanma - Velayet

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı erkek tarafından kadının boşanma davası, kusur belirlemesi, kadın lehine hükmedilen maddi ve manevi tazminat ile yoksulluk nafakası, reddedilen manevi tazminat ve maddi tazminat talebinin ilk derece mahkemesine gönderilmesi, tazminat talepleri ve velayet yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle davalı-karşı davacı erkeğin kadına yönelik şiddet eyleminin sürekli nitelikte olmadığı, ancak mahkemece kabul edilen ve gerçekleşen tarafların diğer kusurlu davranışlarına göre, yine de davalı-karşı davacı erkeğin ağır kusurlu olduğunun anlaşılmasına göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 267.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 14.09.2020 (Pzt.)