MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, izin ücreti, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti ile genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı şirkete ait ... ve ..."daki inşaat şantiyelerinde kalıp ustası olarak çalıştığını, 1000 $ ücret alırken ücretinin 500 $ a düşürülmek istendiğini, kabul etmemesi üzerine iş sözleşmesinin feshedildiğini ileri sürerek, kıdem, ihbar tazminatları ile fazla çalışma, genel tatil ,hafta tatili ve yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının çalışmasının sürekli ve kesintisiz değil inşaat işlerinin yapısı gereği belirli dönemler halinde olduğunu, şantiyeler arasında çalışmadığı dönemlerde şirketle ilgisi olmadığını, istifa ederek ayrıldığı için kıdem ve ihbar tazminatı talep edemeyeceğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davacı tanıklarının yurda dönme durumunda olan herkese istifa ettiklerine dair dilekçe imzalattırdığını bildirmeleri nedeniyle akdin iş bitimi nedeniyle kıdem ve ihbar tazminatı ödenmesini gerektirecek şekilde sona erdiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının hizmet süresinin ne kadar olduğu ve yıllık izin ücreti hak edip etmediği noktalarında toplanmaktadır.
Somut olayda, davacının davalıya ait işyerlerinde kesintili olarak ... kayıtlarında belirtilen süreler kadar çalıştığı kabul edilmiştir. Ancak bilirkişi hizmet süresini olması gerekenden fazla belirlediği için yapılan hesaplamalar da doğru değildir. Mahkemece çalışma süresinin yeniden hesaplanarak karar verilmesi gerekir.
3. Davalı tarafından izin belgeleri sunularak davacının yıllık iznini kullandığı ve kalan izin parasının da 15.04.2011 tarihli belge ile ödendiği savunulmuştur. Anılan belgenin incelenmesinde ödemenin çıkış izin hakkı veya transfer izin hakkı adı altında yapıldığı görülmektedir. Davalının kurum içi uygulamalarında iş bitimi nedeniyle veya şantiyeler arasında nakil dolayısıyla izin ücreti adı altında bir ödeme yaptığı dosya içeriğinden anlaşıldığından yapılan ödemenin yıllık izin ücretine karşılık olmadığı kabul edilmelidir. Bu durumda yıllık izin ücreti alacağının kabulü gerekirken reddi isabetsizdir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 24.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.