Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2016/16192 Esas 2020/971 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVALILAR : ... V.D.
DAVA TÜRÜ : TAPU İPTALİ VE TESCİL

Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, mülga 2510 sayılı İskan Kanunu kapsamında davalı ... ve ailesinin, Mahalli İskan Komisyonu’nun 29.06.1998 tarih ve 67 nolu kararı ile dava konusu 683 parsel sayılı taşınmazın davalılar adına tescil edildiğini, ne var ki aile temsilcisi davalı ...’ün Bağkur kaydının bulunması nedeni ile Mahalli İskan Komisyonu’nun 15.06.2011 tarih ve 40 no’lu kararı ile hak sahipliğinin iptal edildiğini, kaydın temelsiz kaldığını ileri sürerek, dava konusu taşınmazın tapu kaydının iptali ile Hazine adına tescilini istemiştir.
Davalılar, Mahalli İskan Komisyonu kararının hukuka aykırı olduğunu, hak sahipliklerinin kayıtsız şartsız devam edeceğini belirterek davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, tarafların hak sahipliği yapıldığı dönemde göçebelik hususuna ilişkin unsurların açık ve kesin bir düzenlemeyle belirlenmediği, idarenin işlemlerinin güvenilirliği ve mülkiyet hakkına ilişkin temel hukuk kuralları gereğince davalıların mülkiyet hakkının korunması gerektiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi ...’ün raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.

-KARAR-

Dosya içeriğine, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve özellikle, 12.07.2013 tarihinde kabul edilen 6495 sayılı kanun ile 5543 sayılı İskan kanununa eklenen Geçici 7. maddenin 3. fıkrasında "Mülga 2510 sayılı Kanunu göre hak sahibi olanların hak sahiplikleri herhangi bir koşul aranmaksızın bu Kanuna göre devam eder" hükmü uyarınca, davanın reddedilmesi bu gerekçe ile ve sonucu itibariyle doğru olduğuna göre; davacının yerinde bulunmayan temyiz itirazının reddiyle, usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13. maddesinin j. Bendi gereğince davacıdan harç alınmasına yer olmadığına, 17.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.