Hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/11626 Esas 2021/8236 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/11626
Karar No: 2021/8236
Karar Tarihi: 09.03.2021

Hakaret - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/11626 Esas 2021/8236 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hakaret davasında, TCK'nın 129/3 ve CMK'nın 223/4-c maddeleri gereğince \"ceza vermekten vazgeçilmesine\" karar verilmiştir. Temyiz isteği reddedilerek, kararın ilgili kısmı \"sanık hakkında TCK'nın 129/3. ve CMK'nın 223/4-c maddeleri gereğince ceza verilmesine yer olmadığına\" biçiminde değiştirilerek hüküm onanmıştır. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 129/3 ve CMK'nın 223/4-c maddeleri geçmektedir. TCK'nın 129/3. maddesi, hakaret suçu için ceza verilmemesini öngörmektedir. CMK'nın 223/4-c maddesi ise, ceza vermekten vazgeçme kararının gerekçelerini belirlemektedir.

4. Ceza Dairesi 2020/11626 E. , 2021/8236 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Ceza vermekten vazgeçilmesine

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, tebliğnamede adı geçen ..., ..., ... ve ...’nın katılan ...’a yönelik eylemlerinden dolayı açılmış bir dava ve verilmiş bir karar bulunmadığı anlaşıldığından sanık ... hakkında katılan ...’a yönelik hakaret suçundan verilen kararla sınırlı olarak inceleme yapılmasına karar verilerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
Karşılıklı hakaret nedeniyle, TCK’nın 129/3 ve CMK’nın 223/4-c maddeleri gereğince “ceza verilmesine yer olmadığına” yerine TCK’nın 129/3. maddesi uyarınca “ceza vermekten vazgeçilmesine” şeklinde karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve katılan ... vekilinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMK’nın 322. maddesi uyarınca, kararın ilgili kısmının “sanık hakkında TCK’nın 129/3. ve CMK’nın 223/4-c maddeleri gereğince ceza verilmesine yer olmadığına” biçiminde değiştirilmek suretiyle tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.