MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Denetim görevinin ihmali (sanık ... hakkında), icbar suretiyle irtikap (sanıklar Murat, Mahmut ve İlhami hakkında)
HÜKÜM : Eylemin zincirleme şekilde görevi kötüye kullanma olarak kabulüyle mahkumiyet (sanık ... hakkında), beraat (diğer üç sanık hakkında)

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Sanıklar ..., ... ve ... hakkında üzerlerine atılı suçlardan kurulan beraat hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelemesinde;
Atılı suçlardan dolayı haklarında gözaltı ve tutuklama tedbirleri uygulanan ve beraatlerine karar verilen sanıkların tazminat hakkı bulunduğunun bildirilmemesi suretiyle CMK"nın 141/2. maddesine aykırı davranılması maddi ve manevi zararın Devletten istenmesine engel teşkil etmeyeceğinden temyiz edenlerin sıfatına nazaran bozma nedeni yapılmamıştır.
Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükümleri usul ve kanuna uygun olduğundan yerinde görülmeyen katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
2- Sanık ... hakkında zincirleme şekilde görevi kötüye kullanma suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
a)Sanık ..."ın orman üretim işinde çalışan ve yaptıkları işi süresinde bitirmeleri nedeniyle %10 prim alacağı hak eden mağdurlardan, prim alacaklarının tamamını veya bir kısmını görevli olduğu orman işletme şefliğinin ihtiyaçlarına harcanmak bahanesiyle memuriyet nüfuzunu kötüye kullanarak manevi cebirle aldığının veya alınması yönünde vaatte bulunulmasını sağladığının, böylelikle mağdurlar ..."dan 75 TL ve ..."ten 500 TL aldığının, diğer mağdurlar ... "dan 75 TL, ..."dan 200 TL ve ..."dan 150 TL alınması yönünde vaatte bulunmasını sağladığının iddia ve kabul edildiği olayda; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 30/03/2010 tarih ve 2009/5-167-2010/70 sayılı Kararında da açıklandığı üzere; icbar suretiyle irtikap suçunda mağdurun iradesini baskı altında tutmaya elverişli olmak koşuluyla, doğrudan doğruya veya dolaylı biçimde yapılan her türlü zorlayıcı hareketin icbar kavramına dahil olduğu, manevi cebirin, belli bir şiddete ulaşması, ciddi olması, mağdurun baskının etkisinden kolaylıkla kurtulma olanağının bulunmaması gerektiği, suç tarihinde Hemşinler Orman İşletme Şefliğinde orman muhafaza memuru olarak görev yapan sanığın, mağdur ..."dan orman işletme şefliğinin mobilya ve mefruşat ihtiyacına harcanmak üzere 75 TL aldığı, mağdurlar ..., İsmail ve ..."dan para alınması yönünde vaatte bulunulmasını sağladığı, mağdur ..."ten ise aynı sebeple para istemesi üzerine kolluk vasıtasıyla sanığa teslim edilmek üzere seri numaraları alınmış 500 TL nin mağdur ... tarafından sanığa verilmesi sonrasında suçüstü yapılmak suretiyle sanığın yakalanması şeklinde gelişen olayda; sanığın öğreti ve uygulamada kabul edildiği üzere yasanın öngördüğü anlamda icbar boyutuna varan davranışlarının bulunmadığı, bu itibarla irtikap suçunun yasal unsurlarının oluşmadığı; sanığın mağdurlardan aldığı veya vaatte bulunulmasını sağladığı paraların şefliğin mobilya ve mefruşat ihtiyacı için alınmış olması dikkate alındığında suç tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK"nın 257/3. maddesinde düzenlenen "görevinin gereklerine uygun davranmak için çıkar sağlama” suçunun yasal unsurlarının da somut olayda oluşmadığı ve sanığın görevli olduğu orman işletme şefliği ile iş yapan yukarıda isimleri belirtilen mağdurların görev gereklerine aykırı hareket etmek suretiyle kurumun ihtiyaçları için para talep ederek ve ...’dan da bu amaçla 75 TL alarak mağduriyetlerine neden olması eylemlerinin zincirleme biçimde TCK’nın 257/1. maddesinde düzenlenen icrai davranışla görevi kötüye kullanma suçunu oluşturduğu gözetilmeksizin yanılgılı nitelendirme ile teselsülen görevinin gereklerine uygun davranmak için çıkar sağlama suçundan mahkumiyet hükmü kurulması,
b)Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve E. 2014/140; K. 2015/85 sayılı Kararının Resmi Gazetenin 24/11/2015 tarih ve 29542 sayısında yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle sanık hakkında TCK"nın 53/1. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
c)29/12/2012 günlü Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13/1. maddesinde yer alan "Kamu davasına katılma üzerine, mahkumiyete karar verilmiş ise vekili bulunan katılan lehine Tarifenin ikinci kısım ikinci bölümünde belirlenen avukatlık ücreti sanığa yükletilir." biçimindeki düzenleme nazara alınarak, kendisini vekille temsil ettiren katılan lehine vekalet ücreti takdir edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, katılan vekili ve sanık müdafiin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.