MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 15. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 26/09/2012
NUMARASI : 2010/251-2012/514

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davalıların sürücüsü,maliki ve trafik sigortacısı olan kazada desteğin yaşamını yitirdiğini belirterek 10.000,00TL maddi ve 50.000,00TL manevi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiş, ıslah dilekçesi ile maddi tazminat talebini artırmıştır.
Davalı şirket vekili, davanın reddini savunmuştur.
Davalı Kenan Alparslan duruşmadaki beyanında davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulü ile, davalı sigorta şirketinin poliçede yazılı limitle sorumlu olmak üzere davacı anne için 20.000,00 TL, davacı baba için 13.500,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline, davacı tarafa verilmesine, fazla istemin reddine, davacılar için 10.000,00 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalılar K.. A.. ve A.. S.. dan müştereken ve müteselsilen tahsiline, fazla istemin reddine karar verilmiş; hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde ve özellikle manevi tazminat talebi ile ilgili olarak hüküm kurulurken olayın meydana geliş şekli, tarafların ekonomik ve sosyal durumları, olay nedeniyle duyulan acı ve elemin derecesi ve B.K.nun 47.maddesindeki özel haller dikkate alınmış bulunduğuna göre, davacılar vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan destekten yoksun kalma tazminatı ve manevi tazminat istemine yöneliktir.
Yargıtay yerleşik uygulamalarına göre desteğin ve destek ihtiyacı olanların muhtemel yaşam süreleri belirlenirken Population Masculine Et – Feminine (PMF) yaşam tablosu esas alınmalıdır. Ayrıca, destekten yoksun kalma tazminatı hesaplanırken rapor tanzim tarihine kadar gerçekleşen zararın bilinen veriler nazara alınarak ve iskontoya tabi tutulmadan somut olarak, rapor tanzim tarihinden sonraki zarar da bilinen son gelir nazara alınıp 1/Kn katsayısına göre her yıl %10 oranında artırılmak ve iskonto edilmek suretiyle hesaplanmalıdır (YHGK., 28.06.1995 tarih, 1994/9-628 Esas, 1995/694 Karar).
Eldeki davada bilirkişi tarafından DİE verileri esas alınmış, sigorta şirketi tarafından davadan önce yapılmış ödeme miktarının ise rapor tarihi itibariyle güncellenmiş değeri esas alınmıştır. Mahkemece yukarıda belirtilen yönteme göre hesaplama yapılıp dava tarihinden önce yapılan ödemenin de rapor tarihi itibariyle güncellenmiş değeri hesaplanarak zarar miktarından mahsup edilmek suretiyle sonuca ulaşılması amacıyla hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılar Nimet ve Bünyamin Duruş"a geri verilmesine 27.3.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.