Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2016/16227 Esas 2020/964 Karar Sayılı İlamı

1. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/16227
Karar No: 2020/964
Karar Tarihi: 17.02.2020

Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2016/16227 Esas 2020/964 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, kendisine ait olan taşınmazın bir bölümünün imar uygulamasına tabi tutulduğunu ve daha sonra davalı belediyenin imar planında tadilat yaparak yola terkin ettiği kısmı ihdasen belediye adına tescil ettirdiğini belirterek tapu kaydının iptal edilmesi ve adına tescil edilmesi için dava açmıştır. Mahkeme, çekişmeli taşınmazın yola terk edildiğini ve yapılan imar planı değişikliğinin eski malik olan davacıya mülkiyet iddiasında bulunma hakkı vermeyeceğine karar vermiştir. Temyiz itirazı reddedilmiş ve hüküm onanmıştır. Kararda 3194 Sayılı Yasa'nın ilgili maddesi de belirtilmiştir.

1. Hukuk Dairesi 2016/16227 E. , 2020/964 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : TAPU İPTALİ VE TESCİL

Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, kayden maliki bulunduğu 730 ada 22 parsel sayılı taşınmazın bir bölümünün 2009 yılında imar uygulamasına tabi tutulduğunu, davalı belediyenin daha sonra imar planında tadilat yaparak yola terkin ettiği kısmı ihdasen 730 ada 46 parsel olarak belediye adına tescil ettirdiğini, 3194 Sayılı Yasa gereğince önce yola terk edilen kısmın kendilerine iade edilmesi gerektiğini ileri sürüp, tapu kaydının iptali ile adına tesciline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, çekişmeli taşınmazın herhangi bir ihtirazı kayıt olmaksızın yola terk edildiği, bu alanda yapılan imar planı değişikliğinin eski malik olan davacıya mülkiyet iddiasında bulunma hakkı vermeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi ..."ın raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.

-KARAR-

Dosya içeriğine, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre; davacının yerinde bulunmayan temyiz itirazının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13. maddesinin j. Bendi gereğince temyiz edenden harç alınmasına yer olmadığına, 17.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.