MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık ..."ın yüzüne karşı 30.06.2015 tarihinde açıklanan hükme karşı, 06.07.2015 tarihli dilekçesi ile temyiz talebinde bulunduğu, bu talebin Tire 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 07.07.2015 tarih, 2015/233 Esas - 2015/579 Karar sayılı ilamı ile verilen 3.000,00TL adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün 5320 sayılı Kanun"un geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olması nedeni ile CMK"nin 296. maddesi gereğince reddedildiği, temyiz talebinin reddine ilişkin ek karar sonrası, ek kararın temyizi talepli bir dilekçe verilmemiş olduğu anlaşıldığından, sanık ..."un temyize gelmediği kabul edilerek yapılan incelemede;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Müşteki ... hakkında düzenlenen ve hükme esas alınan Tire Devlet Hastanesinin, 03.03.2015 tarihli raporunda, "Sol omuz ve karın sol üst kadranda iyileşmiş yaraları mevcut, delici kesici alet karın boşluğuna nafiz olup iç organlarda yaralanmaya neden olmamıştır, hayati tehlikeye neden olmuştur, basit tıbbi müdahale ile giderilemez" şeklinde mağdurdaki yaralanmanın belirtildiği ve sonuç olarak kişinin yaşamını tehlikeye sokan bir durum olduğunun ifade edildiği, ancak tespit edilen yaralanmalar dikkate alındığında neden kişinin yaşamını tehlikeye sokan bir durum olduğuna dair ayrıntıya yer verilmediği anlaşıldığından, rapor bu hali ile yetersiz nitelikte olup, mevcut yaralanmaların hangisi ya da hangilerinin hayati tehlikeye neden olduğu konusunda duraksamaya yer vermeyecek nitelikte ayrıntılı raporun; müştekiye ait tüm tedavi evrakları, hasta müşahede kağıtları, geçici ve kesin raporları, varsa film ve grafilerin temini ile Adli Tıp Kurumu"ndan aldırılarak sonucuna göre, sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2) TCK"nin 61. maddesi uyarınca temel cezalar belirlenirken, söz konusu
maddenin 1. fıkrasında 7 bent halinde sayılan hususlar göz önünde bulundurularak ve somut gerekçeler tek tek belirtilmek suretiyle ilgili kanun maddelerindeki cezaların alt ve üst sınırları arasında takdir hakkının kullanılması gerektiği halde, yazılı şekilde denetime imkan verecek somut teşdit nedenleri izah edilmeden sanık hakkındaki temel cezanın teşdiden belirlenmesi suretiyle aynı Kanun"un 61. maddesine aykırı davranılması,
3) Sanığın olay sonrası kollukta sıcağı sıcağına verdiği beyanında müştekinin kendisine hakaret etmek ve bira şişesini kırarak üzerine savurması suretiyle kırık camların elini kesmesi sonucu olayı müştekinin başlattığını belirtmesi ve olayın görgü tanığı olmaması karşısında, şüpheli kalan bu hal nedeni ile sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmaması,
4) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeple 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 09.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.