MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte belge düzenlemek
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığın 2009 ve 2010 takvim yıllarında gerçek bir ticari faaliyeti bulunmamasına rağmen sahte fatura ve müstahsil makbuzu düzenlediğinin iddia olunması, 17.08.2009 tarihinde faaliyete başlayan sanığın çok sayıda fatura, sevk irsaliyesi ve müstahsil makbuzu bastırmasına rağmen mükellefiyetinin 20.01.2010 tarihihde resen terkin edilmesi, deposunun ve işçisinin bulunmaması, yüksek tutarlı cirolar yapmasına rağmen satışları karşılığında tahsilatlarının ve ödemelerinin tamamının nakit olarak yapılması, banka havalesi ve çek ile tahsilatının olmamasının ticari teamüllere uygun düşmemesi ve kısa süre içerisinde bu meblağlarda ciro yapabilecek ticari kapasiteye sahip olmaması karşısında, 5271 sayılı CMK’nin 217. maddesi uyarınca duruşmadan edindiği kanaate göre delilleri değerlendirip suçun sübutu yönünden vicdani kanıya ulaşan mahkemenin takdir ve kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, sahte fatura düzenleme suçunda her takvim yılında işlenen suçların birbirinden ayrı ve bağımsız suçları oluşturduğu gözetilmeden, yazılı şekilde tek hüküm kurulması ve sonuç cezanın 3 yıl 1 ay 15 gün hapis yerine 2 yıl 13 ay 15 gün hapis olarak belirlenmesi hususları aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni sayılmamış ve 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak, sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa uygun şekilde vasfı tayin kılınmış, cezayı artırıcı ve azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 24.01.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.