Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/2119 Esas 2015/821 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2119
Karar No: 2015/821
Karar Tarihi: 21.04.2015

Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/2119 Esas 2015/821 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, dolandırıcılık suçunu sabit görerek sanığı mahkum etti. Sanığın yurtdışına çıkaracağı vaadiyle şikayetçiden 10 bin euro aldığı, ancak vaadini yerine getirmediği ve ortadan kaybolduğu belirtildi. Sanığın savunmaları reddedildi ve mahkeme tarafından imzaların sanığa ait olduğu, para verildikten sonra sanığa ulaşılamadığı ve gerçekleşen eylemin dolandırıcılık suçunu oluşturduğu kabul edildi. Sanık belli haklardan yoksun bırakılacak ve hapis cezasına çarptırılacak. Kanun maddesi olarak ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi uyarınca ceza hükümlerinin infaz edilmesi öngörülmüştür.

23. Ceza Dairesi 2015/2119 E. , 2015/821 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında hakkında katılma kararı verilmemiş olan ..."ın şikayetçi yerine "katılan" olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak değerlendirilmiştir.
Sanığın yurtdışında çalışmak isteyen şikayetçiden yurtdışına çıkaracağı vaadi ile 10 bin euro para aldığı ve bu parayı tur amaçlı vize alıp şikayetçiyi gezdirmek için Avrupaya götürmek üzere aldığına dair sözleşme yaptığı, ancak vaadini yerine getirmeyip ortadan kaybolarak haksız menfaat temin ettiğinin iddia edildiği olayda,
Tüm dosya kapsamına göre; olayda sanığın borç ilişkisi kapsamında para alıp ödediğine ve tur adı altında para almadığına dair savunmalarının aksine sözleşmedeki imzanın sanığa ait çıktığı, para verildikten sanığa ulaşılamadığı, sanığın bu şekilde gerçekleştirdiği sabit görülen eyleminin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna yönelik mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi uyarınca sanığın belli hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasının, kasten işlenen suçtan dolayı, hapis cezası ile cezalandırılmanın kanuni sonucu olması ve infaz aşamasında gözetilmesinin mümkün olduğunun anlaşılması karşısında; bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 21/04/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.