Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

YARGITAY İLAMI

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşılmakla, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Davacı vekili, davacının davalı Üniversite’de muvazaalı olarak çalıştırıldığından baştan itibaren davalının işçisi sayılmasına rağmen ödenmeyen ilave tediye alacağının tahsilini talep etmiştir.
Davalı davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece davacı alındığı işlerde çalıştırıldığından hizmet sözleşmelerinde muvazaa bulunmadığından davanın reddine karar verilmiştir.
Davacının muvazaalı olarak çalıştırılması nedeniyle daha önce ilave tediye alacağının kabulüne dair karar Dairemiz 2013/23336 E. sayılı kararı ile temyiz süresinde yapılmadığından temyiz talebi reddedilerek kesinleşmiştir. Davalı Üniversite ile taşeron şirketler arasında muvazaalı iş ilişkisi bulunduğu kabul edildiğinden davacı 4857 sayılı İş Kanunu 2.maddesi 7.fıkrası gereği baştan itibaren asıl işverenin işçisi sayılmalıdır. Davacı baştan itibaren asıl işveren işçisi sayıldığından muvazaalı iş ilişkisini takip eden dönem ihalelerinde alındığı yardımcı hizmet işlerinde veya kanunla cevaz verilen hastanenin asıl işlerinde çalıştırılsa bile asıl işveren kendi işçisini alt işverene devrettiğinden muvazaalı ilişkinin varlığı ve davacının yine asıl işveren işçisi olduğu kabul edilecektir.
Mahkemece davacının muvazaalı çalıştırıldığına, daha önce ilave tediye aldığına ve bu kararın süresinde temyiz edilmeyerek kesinleştiğine dair dosya örneği dosyada bulunmasına rağmen kesin hüküm bulunduğu gözetilmeden yerinde olmayan gerekçe ile ilave tediye alacağı talebinin reddine karar verilmesi hatalı olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 29/03/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.