Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/371 Esas 2014/4495 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Fikri ve Sınaî Haklar

Taraflar arasında görülen alacak istemine ilişkin davada ... Asliye Ticaret Mahkemesi ve .... Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemelerince ayrı ayrı görevsizlik kararı verilmesi nedeni ile yargı yerinin belli edilmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Dava, taraflar arasında “üretim izlenilebilirlik ve barkotlama sitemi” nin doğru ve güvenilir çalışması için yazılım programı satın alınması ve programın tam olarak çalışmadığı ve sorunun davalı tarfça giderilmediği iddiasıyla ödenen hizmet bedelinin iadesi istemine ilişkindir.
Asliye Ticaret Mahkemesince, 5846 sayılı Kanunun 2. maddesi uyarınca bilgisayar programları ve hazırlık tasarımlarının ilim eseri olarak kabul edildiği ve uyuşmazlığın çözümünde Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesinin görevli olduğu olduğu gerekçesiyle görevsizlik kararı verilmiştir.
Fikri ve Sınai Haklar Mahkemesi ise, Taraflar arasındaki sözleşmenin niteliği itibariyle eser sözleşmesi olup sözleşmenin ifa edilmemesi nedeniyle yapılan ödemenin iadesi istemine ilişkin uyuşmazlıkta, Fikrî ve Sınaî Haklar Mahkemeleri"nde görülmesini gerektiren hiçbir yasal neden bulunmadığı gerekçesiyle, görevsizlik yönünde hüküm kurmuştur.
5846 sayılı FSEK"nın 1. ve 1/A. maddelerinde amaç ve kapsamı düzenlenmiş olup, fikir ve sanat eserlerini meydana getiren eser sahiplerinin ürünleri üzerindeki manevi ve mali haklarını belirlemek, korumak, bu ürünlerden yararlanma şartlarını düzenlemek, öngörülen esas ve usullere aykırı yararlanma halinde yaptırımları tespit etmektir.
Somut olayda, davacı ile davalı arasında imzalanan “üretim izlenilebilirlik ve barkotlama sitemi” nin doğru ve güvenilir çalışması için yazılım programı yapılmasına ilişkin 20/01/2010 tarihli sözleşmede, davacı şirkete özel olarak bilgisayar yazılım programının kurulumu kararlaştırılmıştır. Bu niteliği itibariyle sözleşmenin Borçlar Kanununun 355. maddesinde tanımlanan bir “eser” sözleşmesi olduğu anlaşılmakta olup, davalıdan satın alınan yazılım programının ayıplı olduğu, hiçbir zaman tam ve doğru çalışmadığı iddiasıyla ödenen bedelin iadesinin talep ve dava edildiği anlaşılmıştır. Bu durumda, taraflar arasındaki ihtilaf, 5846 sayılı FSEK kapsamına göre belirlenmiş haklara ilişkin bir dava olmadığı, ayrıca dava 556 sayılı Markanın Korunması Hakkındaki kanun hükmünde kararname ile korunan fikri mülkiyet hakkına dayalı olarak açılmadığı anlaşılmakla, uyuşmazlığın Asliye Ticaret Mahkemesinde görülüp sonuçlandırılması gerekmektedir.
SONUÇ: Yukarıda belirtilen nedenlerle; 6100 sayılı HMK"nın 21. ve 22. maddeleri gereğince Ankara 17. Asliye Ticaret Mahkemesinin YARGI YERİ OLARAK BELİRLENMESİNE, 27.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.