Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/3068 Esas 2022/1408 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddi

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hükme yönelik, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 10.07.2017 tarihli, 2017/2126 Esas, 2017/2368 Karar sayılı "düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine" ilişkin kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan Büyükçekmece Cumhuriyet Başsavcılığının 2015/21830 Soruşturma, 2016/3937 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacıya ait 1837 adet oto aksesuar ve parçasına marka hakkına tecavüz suçundan 22.06.2015 – 26.05.2016 tarihleri arasında 11 ay 4 gün süre ile el konulduğu, yapılan soruşturma sonunda kovuşturmaya yer olmadığına karar verildiği, kararın 15.04.2016 tarihinde kesinleştiği, el koyma tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 119.208,73 TL maddi, 50.000 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 79.208,73 TL maddi, 1.000 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesi üzerine davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda hükmün gerekçesindeki manevi tazminat talebinin kabulüne dair kısmın çıkarılması ile yerine "elkoyma nedeniyle manevi tazminat şartlarının oluşmadığından, talebin reddine karar verilmiştir" şeklinde ifadenin eklenmesi ve 2 ve 3 no lu paragrafının; 2- Elkoyma nedeniyle manevi tazminat şartlarının oluşmadığından davacının manevi tazminat talebinin reddine, 3- Davacı kendini vekil ile temsil ettirdiğinden hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık asgari ücret tarifesine göre hesaplanmış 9.062,96. - TL nispi vekalet ücretinin davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine şeklinde değiştirilmesi suretiyle düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin davanın reddi gerektiğine, hükmedilen tazminat miktarının fazla olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve Kanuna uygun bulunan İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesinin 10.07.2017 tarihli, 2017/2126 Esas, 2017/2368 Karar sayılı düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin karara karşı yapılan temyiz isteminin isteme uygun olarak 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE; 5271 sayılı CMK'nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için Bakırköy 12. Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin de İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 19. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na GÖNDERİLMESİNE; 28.02.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.