Esas No: 2021/6292
Karar No: 2022/1411
Karar Tarihi: 28.02.2022
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/6292 Esas 2022/1411 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı, koruma tedbiri nedeniyle tutuklu kaldığı süre boyunca maddi ve manevi tazminat talebinde bulundu. Ancak mahkeme, davacının hakkında açılan davaların düşmesi nedeniyle tazminat koşullarının oluşmadığı gerekçesiyle taleplerini reddetti. Davacının temyiz başvurusu da reddedildi. Dosya, Şanlıurfa 3. Ağır Ceza Mahkemesine gönderildi. 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca temyiz isteminin esastan reddine, dosyanın gereği için Şanlıurfa 3. Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin de Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesi'ne iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine karar verildi. Kanun maddeleri olarak, 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanunu'nun 302/1. ve 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesine atıfta bulunuldu.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ceza Dairesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : İstinaf başvurusunun esastan reddi
Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hükme yönelik, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 19.11.2018 tarihli, 2018/2822 Esas, 2018/3139 Karar sayılı "istinaf başvurusunun esastan reddine" ilişkin kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan Şanlıurfa 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 2017/349 Esas – 2017/520 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının kasten yaralama suçundan 26.02.2017 – 17.11.2017 tarihleri arasında 8 ay 22 gün tutuklu kaldığı, davacı hakkında yağma suçundan açılan davada yapılan yargılama sonunda eylemin basit kasten yaralama suçu kapsamında kaldığı ve şikayetten vazgeçme nedeniyle davanın düşmesine karar verildiği, düşme hükmünün 12.01.2018 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanununa tabi olduğu anlaşılmakla;
Davacının 100.000 TL maddi, 150.000 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece davacı hakkında düşme kararı verildiği için CMK’nın 144/1-c maddesi gereğince tazminat koşulları oluşmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmesi üzerine davacı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin davanın kabul edilmesi gerektiğine ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve Kanuna uygun bulunan Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesi'nin 19.11.2018 tarihli, 2018/2822 Esas, 2018/3139 Karar sayılı istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin karara karşı yapılan temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE; 5271 sayılı CMK'nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için Şanlıurfa 3. Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin de Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesi'ne iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE; 28.02.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
