Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/3152 Esas 2014/4451 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Sakarya 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 31/10/2013
NUMARASI : 2013/522-2013/486

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün, süresi içinde davacılar vekili ve davalı A.. B.. vekilince temyiz edilmesi üzerine, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili; davalı tarafa ait araç sürücüsünün kusurlu hareketi ile kaza yapması sonucunda desteğin öldüğünü açıklayıp fazlaya dair haklarını saklı tutarak 1.000 TL maddi, davacılardan İbrahim için 30.000 TL, diğer davacılar için 15.000"er TL manevi tazminatın davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı sigorta şirketi vekili; ölenin tam kusurlu olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Davalı A.. B.. vekili, müvekkiline ait araç sürücüsünün kusursuz olduğunu ileri sürerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan delilere göre davanın kısmen kabulü ile 1.000 TL maddi tazminatın kabulü ile fazlaya ilişkin hakkın saklı tutulmasına, davacı ibrahim için 5.000 TL, diğer davacılar için 2.000"er TL manevi tazminatın tahsiline dair karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili ve davalı A.. B.. vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı A.. B.. vekilinin tüm, davacılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine, karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazası nedeni ile maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Manevi tazminat zenginleşme aracı olmamakla beraber, bu yöndeki talep hakkındaki hüküm kurulurken olay sebebiyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amaçlanmalı ve bu sebeple tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile birlikte olayın meydana geliş şekli de gözönünde tutularak, B.K.’nun 47. maddesindeki özel haller dikkate alınarak, hak ve nesafet kuralları çerçevesinde bir sonuca varılmalıdır. Zira, M.K"nun 4.maddesinde, kanunun takdir hakkı verdiği hallerde hakimin hak ve nesafete göre hükmedeceği öngörülmüştür.
Yukarıda belirtilen hususlar dikkate alındığında, takdir olunan manevi tazminatın düşük olduğu görülmüş ve hakkaniyete uygun bir manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı A.. B.. vekilinin tüm, davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi ile 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, aşağıda dökümü yazılı 426,34 TL kalan onama harcının temyiz eden davalı A.. B.. A.Ş"den alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 27.3.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.