Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/12119 Esas 2022/1541 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK'nın 85/1, 63 maddeleri gereğince mahkumiyet


Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin TCK’nın 62. maddesinde düzenlenen takdiri indirimin uygulanmamasına yönelik yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
5320 sayılı Yasanın 8/1 maddesi uyarınca uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 326/1 maddesinde yer alan “Yargıtaydan verilen bozma kararı üzerine davaya yeniden bakacak mahkeme, ilgililere bozmaya karşı diyeceklerini sorar. Sanık veya müdahil ve vekillerine davetiye tebliğ olunamaması veya davetiye tebliğ olunmasına rağmen duruşmaya gelmemeleri nedeniyle bozmaya karşı beyanları tespit edilmemiş olsa dahi duruşmaya devam edilerek dava gıyapta bitirilebilir. Ancak sanık hakkında verilecek ceza, bozmaya konu olan cezadan daha ağır ise herhalde dinlenilmesi gerekir.Yargıtaydan verilen bozma kararına mahkemelerin ısrar hakkı vardır. Israr üzerine Yargıtay Ceza Genel Kurulunca verilen kararlara uymak mecburidir. Hüküm yalnız sanık tarafından veya onun lehine Cumhuriyet savcısı veya 291 inci maddede gösterilen kimseler tarafından temyiz edilmişse yeniden verilen hüküm, evvelki hükümle tayin edilmiş olan cezadan daha ağır olamaz.” şeklindeki düzenleme karşısında Dairemizin 19.03.2019 tarih 2017/6753 E.- 2019/3754 K. sayılı ilamına uyulmasına karar verildiği halde duruşma açılıp tarafların duruşmaya davet edilmesinin ardından karar verilmesi gerektiği gözetilmeden tensiben Yargıtay ilamına uyulmasına karar verilerek mahkemece bozma öncesi verilen 15.05.2015 tarih 2014/100 E.- 2015/422 K. sayılı hükmünün aynen açıklanmak suretiyle eski hükmün aynen kurulmasına karar verilmesi,
Anayasamızın 141/4. maddesinde de işaret edildiği üzere davaların en az giderle ve mümkün olan süratle sonuçlandırılmasının yargının görevi olduğu ilkesinden hareketle, mahkemeninin kabulüne göre de;
Dosya içeriğine göre, sanığın sevk ve idaresindeki otomobille gündüzün meskun mahaldeki kaza noktasından hemen önceki kavşaktan sola dönmek suretiyle katıldığı çift yönlü 15 metre genişliğindeki yolda seyri sırasında seyrine göre sağından soluna doğru karşıdan karşıya geçmek üzere kaplamaya giren yayaya yaklaşık 5 metre içerisinde herhangi bir tedbir almadan çarpması sonucu yayanın hayatını kaybettiği, durmaksızın kaza yerinden kaçan sanığın dosya içerisindeki kaza anını gösteren CD kayıtlarına göre mahal şartlarına uygun olmayan hızda seyrettiği aracıyla yayayı zamanında farkedip etkili tedbir almadan çarpması sebebiyle tali kusurlu olduğu olayda; taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK'nın 61/1. ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle aynı Kanunun 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekmekte olup, cezada orantılılık ilkesi ile adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, teşdidin derecesinde yanılgıya düşülmek suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA; 01/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.