13. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/17990 Karar No: 2018/3288 Karar Tarihi: 19.03.2018
Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/17990 Esas 2018/3288 Karar Sayılı İlamı
13. Hukuk Dairesi 2016/17990 E. , 2018/3288 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Tüketici Mahkemesi
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.
K A R A R
Davacı, davalı bankadan kullandığı kredi nedeniyle, kendisinden değişik adlar altında kesinti yapıldığını ileri sürerek, 2.795,00 TL"nin kesinti tarihinden itibarin işletilecek avans faizi ile tahsiline karar verilmesini istemiştir. Davalı banka vekili, kesintinin sözleşme ve mevzuata uygun olduğunu beyanla; davanın reddini dilemiştir. Mahkemece, kesintinin, zarunlu, makul ve belgeli olduğunun davalı banka tarafından ispatlanamadığı gerekçesi ile davanın kabulüne, 2.795,00 TL"nin kesinti tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı banka vekili tarafından temyiz edilmiştir. 1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillere yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmadığına göre; davalının aşağıdaki bendin dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir. 2-Davacı eldeki dava ile, kendisinden haksız yere tahsil edilen toplam 2.795,00 TL"nin kesinti tarihinden itibaren avans faizi ile birlikte davalıdan tahsilini istemiştir. Mahkemece hükmedilen alacak miktarına kesinti tarihinden itibaren faiz uygulanmıştır. 6098 sayılı B.K.’nun 117.maddesi hükmü uyarınca muaccel bir borcun borçlusu, alacaklının ihtarı ile mütemerrit olur. Dava konusu olayda davacının, davalıyı, dava tarihinden evvel temerrüde düşüren ihtarı söz konusu olmadığından mahkemece, hükmedilen alacağa dava tarihinden itibaren faiz yürütülmesi gerekirken alacağa kesinti tarihinden itibaren faize hükmedilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. Ne var ki; yapılan bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden kararın düzeltilerek onanması usulün 438/7 maddesi gereğidir. SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının diğer temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenle gerekçeli kararın hüküm başlıklı bölümünün ikinci bendinin tümüyle hükümden çıkartılarak yerine “2,795,00 TL alacağın dava tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalı bankadan alınarak davacıya verilmesine,” söz ve rakamlarının yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 19/03/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.