Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2015/7529 Esas 2015/10562 Karar Sayılı İlamı

• HİZMET TESPİT İSTEMİ
• YÜKSEKÖĞRETİM KURUMLARININ TARAF OLDUĞU DAVALAR
• DAVA HARÇLARINDAN MUAFİYET
• HARÇTAN MÜSTESNA İŞLEMLER

• HARÇLAR KANUNU (492) Madde 13
• HARÇLAR KANUNU (492) Madde 1

Dava, hizmet tespiti istemine ilişkindir.
Mahkeme, bozma ilamına uyarak davanın kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılar vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-)Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-)06.11.1981 tarihinde Resmi Gazete"de yürürlüğe giren 2547 sayılı Yükseköğretim Kanununun 3708 sayılı Kanunun 3. maddesiyle değişik (b) bendi uyarınca “Üniversiteler ve yüksek teknoloji enstitüleri genel bütçeye dahil kamu kurum ve kuruluşlarına tanınan mali muafiyetler, istisnalar ve diğer mali kolaylıklardan aynen yararlanırlar.” hükmü yer almaktadır. Yine 492 sayılı Harçlar Kanununun 1.maddesinde yargı harçları sayılmış, Harçtan Müstesna İşlemler başlıklı 13. maddesinin 2588 sayılı Yasanın 3. maddesi ile değişik (j) bendinde de Genel Bütçeye dahil idarelerin bu Kanunun 1 ve 3 sayılı tarifelerine giren bütün işlemlerin de harçtan muaf olacağı belirtilmiştir. Bu haliyle Yükseköğretim kurumlarının taraf olduğu davalar, icra kovuşturmaları ile ilâmların harçlardan müstesna olduğu göz önünde bulundurulmaksızın, yargılama masrafına dahil edilmek suretiyle davalı üniversitenin harçtan sorumlu tutulmuş olması, usûl ve yasaya aykırı olup, bozma sebebidir.
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi delaletiyle, 1086 sayılı Hukuk Usûlü Muhakemeleri Kanunu"nun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
S O N U Ç : Hüküm fıkrasının 2. bendi silinerek yerine “davacı tarafça peşin yatırılan 17,15 TL harcın istek halinde davacıya iadesine” yazılmasına” ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01.06.2015 günü oybirliğiyle karar verildi.