Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/3334 Esas 2020/15181 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3334
Karar No: 2020/15181
Karar Tarihi: 14.12.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/3334 Esas 2020/15181 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, şikayetçinin pazar arabasını emanet alarak içinde bulunan telefonu çalmıştır. Şikayetçi polise başvurunca telefonun kendisine ait olduğunu ve daha önceden sanığın pazarda yankesicilik yaptığını bildiğini belirtmiştir. Sanık, etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanamaması nedeniyle mahkumiyetle cezalandırılmıştır. Kararda, Anayasa Mahkemesi'nin hak yoksunluklarının uygulanmasıyla ilgili kararı da nazara alındığı belirtilerek, hükmün istem doğrultusunda onaylandığına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 168/1. maddesi (Etkin Pişmanlık Hükümleri)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi (Hak Yoksunlukları)

2. Ceza Dairesi 2020/3334 E. , 2020/15181 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
20.02.2015 tarihli Tutanağa ve aşamalarda tanık olarak dinlenen ...’ın beyanına göre; tanık olarak dinlenen ...’ın ... pazarında seyyar köftecilik yaptığı sırada çalıştığı başka pazarlarda görmesi nedeniyle daha önceden tanıdığı ve pazarlarda yankesicilik yaptığını bildiği sanığın yanına pazar arabası ile gelip işleri olduğunu söyleyerek pazar arabasını geçici olarak emanet etmek istemesi üzerine pazar arabasını kendisine emanet ettiği ancak pazar arabasının içinden telefonun çaldığını titreşiminden fark ettiği ve telefonun uzun süre çalması üzerine pazar yerinde görevli olan polis memuruna durumu anlattığı ve polis memurunun çalan telefonu açtığında telefonu arayan ... isimli şahsın şikayetçinin yanında bulunan arkadaşı olduğunun ve telefonun arkadaşı olan şikayetçiye ait olduğunu ve bir saat önce pazar yerinde kendisinin cebinden çalındığını beyan etmesi ile ekiplerce şikayetçiye ulaşılarak telefonun şikayetçiye teslim edilmiş olduğunun anlaşılması karşısında; sanık tarafından gerçekleştirilmiş bir iade veya tazminin mümkün olmaması nedeniyle, sanık hakkında koşulları bulunmayan 5237 sayılı TCK"nın 168/1. maddesindeki etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya,toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem ONANMASINA, 14/12/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.