3. Ceza Dairesi Esas No: 2019/504 Karar No: 2019/7703 Karar Tarihi: 09.04.2019
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/504 Esas 2019/7703 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanık hakkında tekerrüre esas alınan bir hırsızlık suçu nedeniyle mahkumiyet kararı vermiştir. Ancak mahkeme kararında, sanık hakkında tekerrüre esas alınan hükme ilişkin uzlaştırma işlemi yapılıp yapılmadığı sorulmadığı için, sanığın tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Ayrıca, mahkeme kararında denetimli serbestlik tedbiri ile ilgili bir hata yapıldığı belirtilmiş ve bu nedenle kararın bozulmasına karar verilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: 5237 sayılı TCK'nin 141/1, 2 ve 7. maddeleri, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi, 5271 sayılı CMK'nin 253. maddesi, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik ve Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 108. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.
(Kapatılan)3. Ceza Dairesi 2019/504 E. , 2019/7703 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü: 1)Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Gaziosmanpaşa 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.04.2009 tarihli, 2008/22 Esas ve 2009/548 Karar sayılı ilamıyla sanığın 5237 sayılı TCK"nin 141/1. maddesindeki hırsızlık suçunun 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi gereğince uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmakla; TCK"nin 2. ve 7. maddeleri de gözetilerek, sanık hakkında tekerrüre esas alınan hükme ilişkin uzlaştırma işlemi yapılıp yapılmadığı mahkemesinden sorularak, sonucuna göre sanık hakkında TCK"nin 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, 2)Sanık hakkında hüküm kurulurken, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik ve Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 108. maddesinin 4. 5. ve 6. fıkralarına göre, denetim süresini belirleme ve gerektiğinde uzatma görevinin, hükmü veren mahkemeye değil, hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek olan mahkemeye ait olduğu gözetilmeden, mahkumiyet hükmünde, mükerrir olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 58/7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanacağının belirtilmesi ile yetinilmesi gerekirken, (1 yıl) süre ile denetimli serbestlik süresinin de belirlenmesi, Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.