Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/10335 Esas 2021/3896 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Suça konu faturaların kurumlar vergisi beyannamesinde kullanılması nedeniyle suç tarihinin 26.04.2009 olarak mahallinde düzeltilmesi ve ayrıca, 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Sanığın ..., Çalışkan Madencilik, ... ve ... Kuruyemiş Mermer Ltd. Şti. isimli mükelleflerden aldığı faturaların sahte olduğu iddiasıyla açılan kamu davasında; faturaları düzenleyen mükellefler hakkındaki vergi tekniği raporlarının dosya içerisine getirtildiği, raporlarda yapılan tespitlere göre düzenleyici firmaların 2008 takvim yılı içerisinde gerçek bir ticari faaliyetleri olmayıp, sahte fatura düzenleme işi yaptıklarına dair yeterli tespitin bulunduğu, ...’in 2007 yılından itibaren adresinde bulunmadığı dolayısıyla gerçek bir faaliyeti olmayıp düzenlediği faturaların sahte oldukları, Çalışkan Madencilik isimli firmanın da 2008 yılı Mayıs ayında 1-2 ay iş yerinde kaldıktan sonra iş yerini terk ettikleri, alışlarını da ...’den yaptıkları, ...’ın 16 m2"lik bir iş yerinde herhangi bir mermer atölyesi veya çalışanı olmaksızın yüksek miktarlı faturalar düzenlediğinin tespit edildiği, ... Kuruyemiş Mermer Ltd. Şti. ile ilgili olarak yapılan incelemede ise alışlarını ...’dan yaptığının tespit edildiği, firma yetkilisi ... hakkında 2008 takvim yılında düzenleme suçundan kurulan beraat hükmünün dairemizin 2019/4106 Esas- 2019/5690 Karar sayılı ilamıyla bozulduğu anlaşıldığından tebliğnamede bu yönde bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı, incelenen dosyaya göre kurulan hükümde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmış; sanık müdafinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA, 20.04.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.