Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/7250 Esas 2020/5174 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 157/1, 168/2, 62, 52/2-4, 51. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılanın bir emlak ofisinde çalışan sanıkla tanıştığı, sanığın katılana "elindeki parayı bankaya yatırma ..."de kelepir arsalar var ya da kelepir daire buluruz, al sat yaparız, birlikte kazanırız, en karlı yatırım budur" dediği, katılanın sanığın teklifini kabul ederek sanığa toplamda 26.000 TL verdiği ancak sanığın süreç içinde herhangi bir gayrimenkul alışverişi gerçekleştirmeyerek atılı suçu işlediği iddia edilen olayda;
Katılan beyanı, sanığın tevilli ikrarı ile sanığın eyleminin uzlaştırma kapsamında kalması nedeniyle usulüne uygun olarak yapılan uzlaştırma işleminde; uzlaştırmanın gerçekleşmediğine dair rapor da göz önünde bulundurularak dosya kapsamına göre; sanığın baştan itibaren hileli hareketlerle haksız menfaat elde ettiği anlaşıldığından dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabul ve uygulamada bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin hükmün usul ve yasaya aykırı olduğuna, sanığın atılı suçu işlemediğine dair temyiz itirazının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 09/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.