
Esas No: 2020/4972
Karar No: 2022/1496
Karar Tarihi: 01.03.2022
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/4972 Esas 2022/1496 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, iş güvenliği tedbirlerine uymayarak taşeron firmanın işçisinin elektrik akımına kapılması sonucu ölmesine sebep olmak suçundan cezalandırılmıştır. Ancak cezanın miktarının belirlenmesinde hukuka aykırı davranıldığı ve CMK maddelerinin gösterilmediği için karar bozulmuştur. Sanığa verilen 2 yıl 6 ay hapis cezası adli para cezasına çevrilerek 18200 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri: TCK'nın 85/1, 62, 50/4, 50/1-a, 52/4, 52/2-3, 321, 322, CMK'nın 232/6.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK'nın 85/1, 62, 50/4, 50/1-a, 52/4. maddeleri gereği mahkumiyet
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin ceza miktarına, kusur durumuna, erteleme hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Sanığın yetkilisi olduğu Demir Yapı İnşaatın asıl işveren, temyiz dışı sanık ...'ın yetkilisi olduğu Üçel Korkuluk Sistemleri Limited Şirketinin taşeron olduğu sözleşme gereği, aluminyum balkon yapımı sürmekteyken üçüncü katta bulunan taşeron firmanın işçisi Mehmet'in birinci kattan kendisine uzatılan 6 metre uzunluğundaki boruyu tuttuğu esnada, borunun binanın 3 metre uzaklıktaki içinden yüksek gerilim hattı geçen elektrik tellerine değmesiyle, elektrik akımına kapılarak ölmesiyle sonuçlanan olayda; sanığın inşaattaki iş güvenliği tedbirlerine uygun davranılıp davranılmadığına ilişkin denetim görevini ihmal ettiğinden, asli kusuruyla neticeye sebebiyet verdiği anlaşılmıştır.
Sanık hakkında hükmedilen sonuç ceza olan adli para cezasının günlük miktarının takdir edilmesinin ve hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmesinin dayanak maddeleri olan 52/2-3. maddelerinin gösterilmemesi suretiyle CMK'nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 5. fıkrasının hükümden çıkarılarak yerine “Sanığa verilen 2 yıl 6 ay hapis cezasının sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu ve suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak TCK'nın 50/4. maddesi atfıyla 50/1-a. maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine; TCK'nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 910 tam gün olarak belirlenmesine; TCK'nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 18200 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.