Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/3675 Esas 2014/4403 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Bodrum İcra Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 24/12/2009
NUMARASI : 2007/458-2009/687

Taraflar arasındaki istihkak davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı alacaklı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı 3.kişi vekili, Bodrum 1.İcra Müdürlüğü"nün 2006/3280 sayılı takip dosyasında 8.8.2007 tarihinde haczedilen menkullerin müvekkiline ait olduğunu, haczin yapıldığı işyerinin içindeki eşyalarla birlikte dava dışı şirketten satın aldıktan sonra davalı borçluya içindeki eşyalarla birlikte kiraya verildiğini ileri sürerek haczin kaldırılmasını talep etmiştir.
Davalı alacaklı vekili 8.8.2007 tarihinde haczedilen malların muhafazası için haciz mahalinde tekrar gidildiğinde mahcuzların yerinde bulunamadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, dava konusu mahcuzların davacı 3.kişiye ait olduğunu tapu kaydı, kira sözleşmesi ve tanık beyanları ile sabit olduğu gerekçesiyle davanın kabulü ile haczin kaldırılmasına karar verilmiş; hüküm, davalı alacaklı vekilince temyiz edilmiştir.
Dava, 3.kişinin İİK"nun 96 vd maddelerine dayalı istihkak davasına ilişkindir.
Dava konusu haciz 8.8.2007 tarihinde borçlunun faaliyet gösterdiği işyerinde borçlunun kardeşi A. K."in huzuruyla yapılmıştır. Bu halde İİK"nun 97/a maddesinde öngörülen mülkiyet karinesi alacaklı yararınadır. Aksinin davacı 3.kişi tarafından güçlü ve inandırıcı delillerle ispat edilmesi gerekir. Davacı 3.kişi haciz adresinin mülkiyetini içindeki demirbaşlarıyla birlikte dava dışı bir firmadan satın alıp borçluya kira verdiğini ileri sürmüş 10.4.2004 tarihli adi nitelikteki kira sözleşmesine dayanmıştır. Sözleşmede, demirbaşlara gelen zararlardan kiracının (borçlunun) sorumlu olacağı hükme bağlanmış isede hangi menkullerin demirbaş olarak borçluya kiraya verildiğine dair herhangi bir hüküm yoktur, sözleşme eki olarak herhangi bir demirbaş listesi de sunulmamıştır. Davacı tanıklarının soyut düzeyde kalan beyanları da karine aksini ispata yeterli değildir. Bu durumda davanın reddine karar vermek gerekirken aksi düşüncelerle kabulüne karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı alacaklıya geri verilmesine 27.3.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.