Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/7247 Esas 2020/5173 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 157/1, 62, 52/2-4, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, suça konu aracı katılandan satın alma hususunda anlaşmaya vardığı, 18.000 TL"ye pazarlık yapıp katılana 300 TL kaparo verdiği, aracın devrini alabilmesi için katılandan vekâletname çıkartmasını ve paranın geri kalan kısmını vekâletname düzenlendikten sonra ödeyeceğini söylediği, bunun üzerine katılanın noterlikte aracın satışı için sanık adına bir vekâletname düzenlettirdiği, sanığın “ben parayı çekmeye gidiyorum” deyip ayrıldığı ve bir süre sonra geldiğinde parayı çekemediğini ve iki gün sonra vereceğini söylediği, ancak ertesi gün notere gidip evrak çantasının çalındığını belirterek vekâletnameden bir örnek alıp buna istinaden aynı noterlikte katılana ait aracı üçüncü kişiye satıp devrettiği, sanığın bu şekilde dolandırıcılık suçunu işlediği iddia olunan olayda;
Katılan beyanı, sanığın savunması ile sanığın eyleminin uzlaştırma kapsamında kalması nedeniyle usulüne uygun olarak yapılan uzlaştırma işleminde; uzlaştırmanın gerçekleşmediğine dair rapor da göz önünde bulundurularak dosya kapsamına göre; sanığın baştan itibaren hileli hareketlerle haksız menfaat elde ettiği anlaşıldığından dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabul ve uygulamada bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın verilen cezanın haksız olduğuna ve bozulması gerektiğine dair temyiz itirazının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 09/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.