Esas No: 2020/6777
Karar No: 2022/11811
Karar Tarihi: 15.09.2022
Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2020/6777 Esas 2022/11811 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hüküm temyiz edildi. Hükümden sonra yayımlanan yasa ile sanık lehine hükümler içerildiği belirtildi ve yasal koşulların yerel mahkeme tarafından saptanması gerektiği vurgulandı. Ayrıca, TCK'nun 53. maddesinin iptali nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması gerektiği belirtildi. Kararda, TCK'nun 62/1. maddesi yerine TCK'nun 62. maddesi ile ilgili bir aykırılık, adli para cezasının paraya çevrilmesinde TCK'nun 52/2. maddesi yerine 52. maddesi yazılırken bir hata yapıldığı, hapis cezası ertelenen sanığa denetim süresi içinde suç işlemesi veya uymamakta ısrar etmesi durumunda kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesi kararı verilmesi gerektiği, denetim süresinin iyi hal kurallarına uygun olarak geçirilmesi halinde hapis cezasının infaz edilmiş sayılacağına dair ihtarların yapılmadığı ve eşyanın müsaderesi sırasında TCK.nun 54/4. madde ve fıkrası yerine TCK.nun 54. maddesinin gösterilmesi hatası yapıldığı belirtildi. Bu nedenlerle, sanık müdafisinin temyiz itirazları kabul edildi ve hüküm bozuldu. Yasal koşulların saptanması ve uygulama yapma görevi yerel mahkemeye ait olacak. Kanun
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1-Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği ve anılan madde uyarınca suça konu kaçak eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı tutarındaki miktarın hüküm verilinceye kadar Devlet Hazinesine ödenmesi halinde verilecek cezada indirim uygulanacağının hüküm altına alındığı gözetilerek, 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2-24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
1-Sanık hakkında takdiri indirim uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK'nun 62/1.maddesi yerine TCK'nun 62.maddesinin yazılması suretiyle CMK'nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2-Sanığa verilen gün adli para cezasının paraya çevrilmesi sırasında adli para cezasının bir gün karşılığı belirlenirken 5237 sayılı TCK'nın 52/2. maddesi yerine 52. maddesinin yazılması suretiyle CMK'nin 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
3-Hapis cezası ertelenen sanığa 5237 sayılı TCK'nin 51/7. maddesi gereğince sanığa denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi veya kendisine yüklenen yükümlülüklere hakimin uyarısına rağmen uymamakta ısrar etmesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verileceği ile TCK 51/8 maddesi gereğince denetim süresinin iyi halli olarak geçirilmesi halinde hapis cezasının infaz edilmiş sayılacağına dair ihtarların yapılmaması,
4-Dava konusu eşyanın müsaderesi sırasında uygulama maddesi olan TCK.nun 54/4. madde ve fıkrası yerine TCK.nun 54. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMUK.nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15/09/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
