MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 29/03/2017 tarih ve 2015/331 E. - 2017/104 K. sayılı kararın davalı TPMK vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce verilen 08/02/2018 tarih ve 2017/1305-2018/120 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı kurum vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin "KARİYER" esas unsurlu, 09, 16, 35, 38, 41, 42. sınıf mal ve hizmetlerde geçerli markaların sahibi olduğunu, davalı ... tarafından yapılan 2013/97126 sayılı, 35 ve 38. sınıf mal ve hizmetlerde geçerli "KARİYER OFİSİ + Şekil" ibareli marka başvurusuna, müvekkilince karıştırılma ihtimali ve tanınmışlık hukuki sebeplerine dayanılarak yapılan itirazın nihai olarak TPMK YİDK tarafından reddedildiğini, markaların benzer olduğunu, aynı tür mal ve hizmetleri kapsadığını, başvuru markasının seri marka olarak algılanma ihtimalinin bulunduğunu, müvekkiline ait markaların tanındığını, davalının belirtilen tanınmışlıktan haksız yarar sağlama amacında olduğunu sürerek YİDK"nın 2015-M-7108 sayılı kararının iptalini, başvuru markasının tescili halinde hükümsüzlüğünü talep ve dava etmiştir.
Davalı kurum vekili; markaların benzer olmadığını, başvuru markasının şekil itibariyle farklı olduğunu, tanınmışlık iddiasının yerinde olmadığını, 556 sayılı KHK"nın 8/4 maddesinin şartlarının oluşmadığını, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı ...; kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu, iddiaların gerçek dışı olduğunu, tescil edilene kadar başvuru markasının kullanılmadığını, aynı ibareyi içeren tescilli bir çok markanın bulunduğunu, haklarının korunması gerektiğini beyan etmiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davalının "KARİYER OFİSİ+Şekil" ibareli başvuru markasıyla, davacının "KARİYER" asıl unsurunu oluşturan tescilli markaları arasında görsel ve işitsel olarak ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede benzerliğin bulunduğu, davalının başvuru markasında asli unsurun "KARİYER" ibaresi olduğu, ortalama düzeydeki alıcı kitlesinin, yargılama konusu 35 ve 38. sınıftaki hizmetlerde taraf markalarını karıştırabileceği, 556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesi koşullarının gerçekleştiği, davacının "KARİYER" ibaresi üzerinde önceye dayalı ve gerçek hak sahipliğinin, tanınmışlığının ve sınai mülkiyet hak iddiasının kanıtlandığı, ancak taraf markaları arasında iltibas oluştuğundan diğerlerinin sonuca etkisinin bulunmadığı gerekçesiyle, davanın kabulüne, YİDK"nın 2015-M-7108 sayılı kararının iptaline, davalıya ait 2013/97126 sayılı 35 ve 38. sınıflarda tescilli “KARİYER OFİSİ+ Şekil” ibareli markanın hükümsüzlüğü ile sicilden terkinine karar verilmiştir.
Karara karşı davalı kurum vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre; davalı kurum vekilinin istinaf başvurusunun, ilk derece mahkemesi kararının usul ve esas yönünden kanuna uygun olduğu gerekçesiyle esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davalı kurum vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, davalı kurum kararının iptali ile marka hükümsüzlüğü istemine ilişkin olup İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiş, anılan karara karşı davalı kurum vekilince yapılan istinaf başvurusunun ise Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine karar verilmiştir. Ancak davalı kurumun, başvuru konusu 2013/97126 sayılı “KARİYER OFİSİ+Şekil” ibareli marka ile itiraza gerekçe olarak ileri sürülen davacıya ait “KARİYER” esas unsurlu markalardaki “KARİYER” ibaresinin tanımlayıcı olduğuna ve ayırt edici niteliğinin düşük olduğuna yönelik savunması bulunmakla, bu hususta herhangi bir değerlendirme yapılmaksızın, başvuru konusu marka kapsamındaki tüm mal ve hizmetler yönünden, taraf markaları arasında karıştırılma ihtimalinin bulunduğu kabul edilerek davanın kabulüne dair verilen İlk Derece Mahkemesinin kararına karşı davalı kurum vekilinin yapmış olduğu istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmesi doğru olmamış, Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın davalı kurum yararına bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı kurum vekilinin temyiz isteminin kabulü ile İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının BOZULARAK KALDIRILMASINA, HMK"nın 373/1. maddesi uyarınca dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalı kuruma iadesine, 06/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.