MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Çay Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 16/10/2017 tarih ve 2014/167-2017/422 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin taraf vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili banka tarafından davalılardan ..."a 11.10.2006 tarihli genel kredi sözleşmesine istinaden kredi kullandırıldığını, diğer davalılar ... ve muris ...’ın da işbu kredi sözleşmesinin müşterek müteselsil kefilleri ve müşterek müteselsil borçluları olduğunu, davalıların borcu ödememeleri neticesinde hesabın kat edilerek hesap kat ihtarnamesi ve ekli hesap özetlerinin borçlulara gönderildiğini, borcun ödenmemesi üzerine tahsilde ve takipte tekerrüre sebebiyet vermemek kaydıyla, kredinin teminatını oluşturan taşınmaz bakımından ipoteğin paraya çevrilmesi ve ayrıca ilamsız icra takibi yoluyla iki takip başlatıldığını, başlatılan ilamsız icra takibinde ödeme emrine davalıların itiraz ettiklerini, davalıların itirazı ile duran icra takibinin devamını sağlamak için itirazın kaldırılması davası açıldığını, davanın kabulü ile itirazın kaldırılarak takibin devamına, davalıların %40 icra inkar tazminatına mahkum edilmelerine karar verilmesine rağmen kararın temyizen bozulması üzerine mahkemece bozma kararına uyularak itirazın kaldırılması talepleri reddedilip bu defa müvekkili aleyhine %40 icra inkar tazminatına hükmedildiğini, itirazın kaldırılması talebinin reddi kararının maddi anlamda kesin hüküm teşkil etmeyeceğini, müvekkili bankanın davalılardan alacaklı olduğunu, ipoteğin paraya çevrilmesi yolu ile takip dosyasından rehin açığı belgesi de aldığını, ileri sürerek bu belgede belirtilen 76.056 TL bakiye borcun %52,80 oranında faiziyle davalılardan müşterek ve müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalılar davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama ve alınan bilirkişi raporu ile tüm dosya kapsamına göre, davalıların kredi borcundan dolayı müştereken ve müteselsilen sorumlu oldukları, dava tarihi olan 13.10.2010 tarihi itibari ile davalı ..."ın 40.512,84 TL ana para olmak üzere toplam 55.236,83 TL borçlu olduğu, diğer kefillerin ve mirasçıların 11.439,90 TL ana para olmak üzere toplam 15.597,62 TL borçlu olduğu, kefillerin 15.597,62 TL için müştereken ve müteselsilen kefillik sıfatının devam ettiği, taraflar arasında imzalanan sözleşmede temerrüt faizinin %52,80 olarak belirlendiği, dava açmakla davalıların temerrüte düşürüldüğü, davalıların davacıya borçlu oldukları anlaşıldığından Kapatılan Sultandağı İcra Hukuk Mahkemesinin 2009/24 Esas ve 2010/8 Karar sayılı ilamı ile hükmedilen inkar tazminatının iptaline karar vermek gerektiği, bozma sonrasında ıslah mümkün olmadığından kabul ve red oranlarının dava dilekçesine göre hesaplanması gerektiği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile ...’dan 55.236,83 TL’nin dava tarihi olan 13.10.2010’dan itibaren işleyecek %52,80 temerrüt faizi ile birlikte, dahili davalılar ... ile ... ve davalı ...’dan için 15.597,62 TL’nin ve işleyecek %52,80 temerrüt faizi ile müştereken ve müteselsilen tahsiline, fazlaya ilişkin talebin reddine; Sultandağı İcra Hukuk Mahkemesi"nin 2009/24 E. 2010/8 K. sayılı dosyasında davacı banka aleyhine hükmedilen inkar tazminatının iptaline, davalı tarafın süresinde talep edilmeyen icra inkar tazminatı talebinin ise reddine karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dava, banka kredi sözleşmesinden kaynaklanan alacak ve Sultandağı İcra Hukuk Mahkemesi"nin 2009/24 E. 2010/8 K. sayılı dosyasında davacı banka aleyhine hükmedilen inkar tazminatının iptali istemine ilişkin olup, Mahkemece akdi temerrüt faizi oranının %52,80 olduğundan hareketle alınan bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulü ile davalı ...’dan 55.236,83 TL’nin dava tarihi olan 13.10.2010’dan itibaren işleyecek %52,80 temerrüt faizi ile birlikte, dahili davalılar ... ile ... ve davalı ...’dan için 15.597,62 TL’nin ve işleyecek %52,80 temerrüt faizi ile müştereken ve müteselsilen tahsiline, fazlaya ilişkin talebin reddine; Sultandağı İcra Hukuk Mahkemesi"nin 2009/24 E. 2010/8 K. sayılı dosyasında davacı banka aleyhine hükmedilen inkar tazminatının iptaline, davalı tarafın süresinde talep edilmeyen icra inkar tazminatı talebinin ise reddine karar verilmiştir.
Ancak, Mahkemece hesap kat tarihi itibariyle tespit edilen miktar üzerinden, kredi sözleşmesi gereği öngörüldüğü şekilde tespit edilecek olan akdi ve temerrüt faizi oranları uygulanmak suretiyle, ipotekli taşınmazın satışıdan elde edilen bedel ve bir kısım davalıların kefaletlerinin kredi sözleşmesi kapsamında belirlenen bedele kadar müteselsil kefalet olduğu da gözetilerek denetime elverişli şekilde hazırlanan bilirkişi raporu doğrultusunda karar verilmesi gerekirken; hükme esas alınan bilirkişi raporunun, bir kısım davalıların kefaletlerinin kredi sözleşmesiyle belirlenen miktara kadar olmak üzere aynı borç miktarı üzerinden müteselsilen olduğu dikkate alınmadan ve kredi sözleşmesinde açıkça belirtilmemesi nedeniyle ne şekilde %52,80 oranında akdi temerrüt faizi oranına ulaşıldığı belirtilmeden hazırlandığı, böylece vaki itirazları karşılamaya ehil ve denetime elverişli olmadığı anlaşılmıştır.
Tüm dosya kapsamında yapılan incelemede, denetime elverişsiz bilirkişi raporuna dayanılarak hüküm kurulması yerinde olmamış tarafların temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün bozulmasını gerektirmiştir.
2-Bozma sebep ve şekline göre taraf vekillerinin sair temyiz istemlerinin şimdilik incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) no’lu bentteki gerekçelerle, taraf vekillerinin temyiz talebinin kabulü ile yerel mahkeme hükmünün taraflar yararına BOZULMASINA, (2) no"lu bentte açıklanan nedenlerle taraf vekillerinin sair temyiz istemlerinin şimdilik incelenmesine yer olmadığına, ödedikleri peşin temyiz harcının istekleri halinde temyiz edenlere iadesine, 06/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.