MAHKEME KARARI : İzmir 14. Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet
SUÇ : Hırsızlık

Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan yapılan yargılama sonucunda; 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h, 35, 62, 53 ve 58. maddeleri gereğince 2 yıl 1 ay hapis cezasına ilişkin İzmir 14. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 02/04/2015 tarih, 2014/698 Esas ve 2015/183 Karar sayılı kararına ilişkin sanığın temyizi üzerine;
Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 24/09/2018 tarih, 2016/10589 Esas ve 2018/11007 Karar sayılı kararıyla;
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
UYAP sisteminde yer alan bilgilere göre, suçun olay günü gece sayılan saat 04.50’de işlendiğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 143. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı Kararı ile TCK"nun 53. maddesi"nin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, 6271 sayılı CMK"nun 324/4 maddesinde atıfta bulunulan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20,00 TL"den az olduğu halde yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıktan tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin miktarından az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ..."ın temyiz nedeni yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, karar verilmiştir.
İTİRAZ NEDENLERİ:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı 03.01.2019 tarih ve 2018/98716 sayılı yazısı ile;
ANLATIM VE TALEP:
" İzmir 14. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/04/2015 gün, 2014/698 Esas - 2015/183 Karar sayılı ilamı ile sanık ..."ın hırsızlık suçundan TCK"nun 142/2-h, 35/2, 62, 53, 58. maddeleri gereğince 2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiş olup; hükmün sanık tarafından temyizi üzerine Başsavcılığımızca temyiz itirazlarının reddi ile hükmün onanması talep edilmiş ve Yüksek Dairenizin anılan ilamı ile de hükmün onanmasına karar verildiği" belirtilmiştir.
İTİRAZ NEDENLERİ:
" Sanığın sabıkasına esas yağma suçundan 5237 sayılı TCK"nun 149/1-a, 35/1-2, 62. maddeleri uyarınnca hükmolunan 2 yıl 1 ay hapis cezasına ilişkin ve 27/10/2011 tarihinde kesinleşen İzmir 2. Ağır Ceza Makemesinin 13/11/2006 tarih, 2006/321 Esas, 2006/386 Karar sayılı ilamı nedeniyle mükerrir sayılmasına karar verilmiştir.
Ancak infaz aşamasında getirtilen tekerrüre esas alınan ilama ilişkin belgelerin incelenmesinde, esasen İzmir 2. Ağır Ceza Makemesinin 10/07/2002 tarihli kararı ile sanığın 765 sayılı TCK"nun 495/2, 61/1, 59/2, 81/2-3. maddeleri uyarınnca 4 yıl 3 ay 18 gün ağır hapis cezası ile mahkumiyetine karar verildiği ve kararın 16/12/2002 tarihinde kesinleştiği ancak uyarlama yargılaması sonucu verilen 13/11/2006 tarihli kararın 27/10/2011 tarihinde kesinleştiği anlaşılmıştır. Uyarlama sonucu hükmedilen 2 yıl 1 ay hapis cezası nedeniyle bihakkın tahliye tarihi 05/04/2009 olup, ceza bu tarihte infaz edilmiştir. İnfaz tarihinden itibaren suçun işlendiği 14/09/2014 tarihine kadar 3 yıldan fazla süre geçtiğinden TCK"nın 58/2-b bendi gereğince bu ilamın tekerrüre esas alınması mümkün olmadığı gibi sanığın suç tarihi itibariyle tekerrür uygulanmasına esas olabilecek başka bir ilamı da bulunmadığından itiraz yoluna başvurulması gerektiği" belirtilmiştir.
SONUÇ VE İSTEM: Açıklanan gerekçelerle;
Yukarıda açıklanan nedenlerle; 6352 sayılı Yasa"nın 99. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesine eklenen 2. fıkra uyarınca, İTİRAZIN KABULÜ ile Yüksek Dairenizin 24/09/2018 gün ve 2016/10589 Esas, 2018/11007 Karar sayılı onama ilamının kaldırılarak;
Sanık hakkında İzmir 14. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/04/2015 gün, 2014/698 Esas ve 2015/183 Karar sayılı ilamı ile hırsızlık suçundan kurulan hükmün;
Sanık hakkında mükerrirlik hükümlerinin uygulama şartlarının oluşmadığının gözetilmemesi, hususunda BOZULMASI;
Bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hükümden;
"mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılmasına karar verilerek," diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, karar verilmesi,itirazın kabul edilmemesi halinde ise, 6352 sayılı Yasa"nın 99. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nun 308. maddesine eklenen 3. fıkrası uyarınca, dosyanın itirazın incelenmesi için Yüksek Yargıtay Ceza Genel Kurulu"na GÖNDERİLMESİNE karar verilmesi itirazen arz ve talep olunur." şeklinde istemde bulunulması üzerine dosya dairemize gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü;

İTİRAZIN KAPSAMI;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan İzmir 2. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 13/11/2006 Tarih ve 2006/321 Esas ve 2006/386 Karar sayılı ilamıyla verilen 2 yıl 1 ay hapis cezasının infaz tarihinin 05/04/2009 olduğu, temyiz incelemesi yapılan suçun ise 14/09/2014 olması nedeniyle 3 yıllık sürenin geçtiği ve bu nedenle tekerrüre esas olamayacağı, sanığın sabıkasındaki diğer mahkûmiyet kararlarının da süre ve nitelikleri itibarıyla tekerrür hükümlerinin uygulanmasına esas olamayacağından bahisle Dairemizin onama kararının kaldırılması istenmiştir.
KARAR;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan İzmir 2. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 13/11/2006 tarih ve 2006/321 Esas ve 2006/386 Karar sayılı ilamıyla verilen 2 yıl 1 ay hapis cezasının infaz tarihinin 05/04/2009 olduğu, temyiz incelemesi yapılan suçun ise 14/09/2014 olması nedeniyle 3 yıllık sürenin geçtiği ve bu nedenle tekerrüre esas olamayacağı, sanığın sabıkasındaki diğer mahkûmiyet kararlarının da süre ve nitelikleri itibariyle tekerrür hükümlerinin uygulanmasına esas olamayacağından 5237 sayılı TCK"nun 58. maddesi hükümlerinin uygulanamayacağı anlaşılmıştır.
Bu nedenle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 03.01.2019 tarih ve 2018/98716 sayılı itiraz istemi yerinde görülmüş olduğundan İTİRAZIN KABULÜNE, Yargıtay 17. Ceza Dairesi"nin 24/09/2018 tarih, 2016/10589 Esas ve 2018/11007 Karar sayılı ilamı ile sanık ... hakkında hırsızlık suçundan verilen onama kararının KALDIRILMASINA,
Yerel mahkemece hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
UYAP sisteminde yer alan bilgilere göre, suçun olay günü gece sayılan saat 04.50’de işlendiğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 143. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, 6271 sayılı CMK"nun 324/4 maddesinde atıfta bulunulan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20,00 TL"den az olduğu halde yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıktan tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin miktarından az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-5237 sayılı TCK"nun 53/1. maddesinin (a), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Sanığın adli sicil kaydında yazılı olan İzmir 2. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 13/11/2006 tarih ve 2006/321 Esas ve 2006/386 Karar sayılı ilamıyla verilen 2 yıl 1 ay hapis cezasının infaz tarihinin 05/04/2009 olduğu ve temyiz incelemesine konu suçun 5237 sayılı TCK’nun 58/1-2-b.maddesinde öngörülen 3 yıllık süre geçtikten sonra 14.09.2014 tarihinde işlenmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK 58. maddesinin uygulanmasına esas alınmasına olanaklı olmadığının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itiraz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından, "TCK"nun 53 ve 58. maddelerinin uygulanmasına " ilişkin bölümler çıkarılarak yerine "Kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK"nun 53/1. maddesinin (a), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına" cümleleri yazılmak suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.02.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.