Esas No: 2021/4994
Karar No: 2022/1605
Karar Tarihi: 02.03.2022
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/4994 Esas 2022/1605 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçundan CMK'nın 231/11. maddesi ve TCK'nın 136/1, 62, 53/1-2-3. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezasına çarptırıldığı ancak istinaf başvurusu sonucunda mahkumiyeti TCK'nın 136/1, 43/1, 62/1, 53/1-2-3. maddeleri gereğince 1 yıl 6 ay 22 gün hapis cezasına çevrildiği belirtilmektedir. İstinaf incelemesi sonucunda mahkumiyet hükmüne ilişkin 03.02.2021 tarihli kararın tebliğinin usulsüz olduğu ve dosyanın iade edilmesi gerektiği kararlaştırılmıştır.
TCK'nın 136/1 maddesi: Verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçu ile ilgili cezai hüküm.
TCK'nın 43/1 maddesi: Suçun işlenmesindeki kasıt hali ile ilgili cezai hüküm.
TCK'nın 62/1 maddesi: Ceza artırım sebeplerinden olan suçun belirli bir amaçla işlenmesi haline ilişkin cezai hüküm.
TCK'nın 53/1-2-3 maddeleri: Ceza indirimi sebeplerinden olan pişmanlık, işlenen suçun ağırlığı ve durumuna göre verilecek ceza ile ilgili cezai hükümler.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme
Hüküm : Sanığın, CMK'nın 231/11. maddesine göre açıklanan; TCK'nın 136/1, 62, 53/1-2-3. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Çivril Asliye Ceza Mahkemesinin 15.05.2019 tarihli, 2019/329-2019/499 sayılı hükmüne yönelik istinaf başvurusu üzerine, ilk derece mahkemesi hükmünün CMK’nın 280/2. maddesi uyarınca kaldırılarak, sanığın TCK’nın 136/1, 43/1, 62/1, 53/1-2-3. maddeleri gereğince 1 yıl 6 ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin mahkumiyet
Verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda verilen 03.02.2021 tarihli, 2020/391-2021/379 sayılı “istinaf talebinin kabulüyle ilk derece mahkemesi hükmünün kaldırılmasından sonra yeniden kurulan mahkumiyet hükmüne” ilişkin karar, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ...’a yokluğunda verilen 03.02.2021 tarihli kararın ve katılan vekilinin temyiz dilekçesinin tebliği için adı geçenin bilinen en son adresi esas alınarak çıkarılan tebligatların, adresin kapalı olup, muhatabın araziye ve ilçeye gittiği tespiti ile yetinilerek, muhatabın adresten geçici mi yoksa sürekli mi ayrıldığı ve tevziat saatlerinden sonra gelip gelmeyeceği tevsik edilmeksizin Tebligat Kanununun 21/1. maddesi gereğince tebliğinin usulsüz olduğu anlaşıldığından, gerekçeli kararın, başvurulabilecek kanun yolu, süresi, mercii, şekli de belirtilmek suretiyle katılan vekilinin temyiz dilekçesi ile birlikte sanığa yöntemine uygun olarak tebliğ edilerek, buna ilişkin belgeler ile verilmesi halinde sanığın temyiz dilekçesi eklenip, sanığın temyiz istemi ile ilgili olarak ek tebliğname düzenlendikten sonra, verilmediği taktirde katılan vekilinin temyiz dilekçesine dayalı olarak temyiz incelemesi yapılmak üzere iadesinin temini için mahalline gönderilmek üzere dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 02.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
