Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2013/5096 Esas 2013/7838 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 25.06.2013 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 23.12.2011 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalılar tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı, davalıların aşırı yağan yağmur sularının taşınmazlarına zarar vermemesi amacıyla su tahliye kapaklarını açtıklarını ve taşan suların 171 ada 2 parsel sayılı taşınmazda bulunan binasına ve eşyalarına zarar verdiğini ileri sürerek maddi ve manevi tazminat istemiştir.
Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne, 5000,00 TL maddi tazminatın dava tarihinden itibaren, 7190,00 TL maddi tazminatın ıslah tarihinden itibaren, 1500,00 TL manevi tazminatın ise dava tarihinden itibaren işleyen yasal faizi ile birlikte davalılardan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Karar, davalılar tarafından temyiz edilmiştir.
1-Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve tüm dosya kapsamına göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde görülmemiş ve reddi gerekmiştir.
2- Gerek Türk Medeni Kanununun 25. maddesi, gerekse Borçlar Kanununun 49. maddesinde kişilik haklarına saldırılan kimselerin korunması başka bir ifadeyle kişisel varlıkla ilgili zararları gidermek amacıyla düzenleme yapılmıştır. Bu hükümler malvarlığına ilişkin zarar halini kapsamamaktadır. Davacının binasının ve eşyalarının zarar görmesi nedeniyle manevi bir üzüntü duyduğu düşünülebilir ise de bu durum davacının kişilik haklarına saldırı olarak kabul edilemez.
Açıklanan nedenle manevi tazminat talebinin reddi gerekirken davacıya ait binanın ve eşyaların zarar görmesi nedeniyle davacı yararına manevi tazminat takdiri doğru görülmemiş, bu sebeple kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bette açıklanan nedenlerle davalıların sair temyiz itirazlarının reddine, 2. bentte açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile kararın BOZULMASINA, peşin yatırılan temyiz harcının yatırana iadesine, 23.05.2013 tarihinde oy birliği ile karar verildi.