Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/9900 Esas 2019/1669 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/9900
Karar No: 2019/1669
Karar Tarihi: 18.02.2019

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/9900 Esas 2019/1669 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, mal kaçırma maksadıyla yapılan bir tasarrufun iptali davasıdır. Davacı vekili, davalılar arasında yapılan bu tasarrufun muvazaalı olduğunu iddia etmiştir. Davalılar ise bu iddiayı reddetmiştir. Mahkeme, davacının talebinin şartları oluşmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar vermiştir. Karar temyiz edilmiştir.
Yargıtay 17. Hukuk Dairesi, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, hükmün düzeltilerek onanmasına karar vermiştir. İİK'nın 282. maddesi uyarınca tasarrufun iptali davalarının borçlu ile borçlu arasında hukuki muamelede bulunan veya borçlu tarafından kendilerine ödeme yapılan kimseler ile bunların mirasçıları aleyhinde açılabileceğini, hatta kötü niyet sahibi üçüncü şahıslar aleyhine de açılabileceğini belirtmiştir. Davalı borçlu ile davalı 3. kişi arasında zorunlu dava arkadaşlığı olduğunu, tek vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğini belirtmiştir.

17. Hukuk Dairesi 2016/9900 E. , 2019/1669 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tasarrufun iptali davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davalılar arasında mal kaçırma maksadı ile icra takibi yapıldığını tasarrufun muvazaalı olduğunu davalılar arasında yapılan bu tasarrufun iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, açılan davanın usul ve yasaya aykırı olduğunu belirterek reddi gerektiğini savunmuştur.
Davalı ... İnş. San. Tic. Ltd. Şti., açılan davanın usul ve yasaya aykırı olduğunu belirterek reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, Davalı ... İnş.San.Tic.Ltd.Şti. tarafından diğer davalı ... aleyhine alacağın tahsili amacıyla takip yapıldığını, takip kesinleştikten sonra 29/05/2013 tarihinde davalı ..."u maaşına haciz konulduğunu, davaya konu takibin 20/11/2012 tarihnde başlatıldığını ve davacının maaş haczini 03/07/2013 tarihinde talep ettiğinin anlaşıldığı, davacının 8 aylık sürenin sonunda talepte bulunmasının kendi kusurundan kaynaklandığından tasarrufun iptali davası şartları oluşmadığından davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere mahkeme kararının gerekçesinde ve değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davacı vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava İİK"ın 277 ve devamı maddelerine dayalı tasarrufun iptali istemine ilişkindir. İ.İ.K. 282 maddesi uyarınca, tasarrufun iptali davaları, borçlu ile borçlu arasında hukuki muamelede bulunan veya borçlu tarafından kendilerine ödeme yapılan kimseler ile bunların mirasçıları aleyhine açılabileceğini, hatta kötü niyet sahibi üçüncü şahıslar aleyhine de açılabileceğini düzenlemiştir.
İ.İ.K 282. maddesi gereğince davalı borçlu ile davalı 3. kişi arasında zorunlu dava arkadaşlığı olup bunlar hakkında tek vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken ayrı ayrı vekalet ücretine hükmedilmesi doğru değil bozma nedeni ise de; bu yöndeki yanılgının giderilmesi de yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte bulunmadığından 6100 sayılı H.M.K"nın geçici 3/2 maddesi delaletiyle mülga 1086 sayılı H.U.M.K"nun 438/7 maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, hükmün 4. bendindeki ""... hesaplanan 1.550,10 TL"şer ibaresindeki ""şer"" ibaresinin çıkarılarak, hükmün bu haliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 18/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.