Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/3284 Esas 2022/1557 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK'nın 85/1, 62/1, 51/1-3. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü saat 15.30 sıralarında sanık sürücü ...’ın sevk ve idaresindeki kamyonet ile meskun mahalde, orta refüj ile bölünmüş 11 metre genişliğindeki asfalt kaplama yolda seyir halinde iken, olay mahalline geldiğinde seyir istikametine göre sol tarafından kaplamaya giren yaya ...'ya aracının ön kaput sağ kısımları ile çarpması sonucu, ATK 1.İhtisas Kurulunun 30/10/2013 tarihli raporuna göre, “...Kişinin ölümünün genel beden travmasına bağlı çok sayıda kot kırığı ile birlikte beyin kanaması ve gelişen komplikasyonlar sonucu meydana gelmiş olduğu, 22/04/2012 tarihindeki yaralama ile 26/06/2012 tarihindeki ölümü arasında illiyet bağı bulunduğu...” görüşüne yer verildiği, kazanın meydana gelmesinde sanığın tali kusurlu olduğunun kabul ve tespit edildiği anlaşılarak yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 05.03.2020 tarihli ve 2018/12-399 Esas - 2020/154 Karar sayılı ilamında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK'nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saiki" gerekçesine ve (f) bendinde yer alan ''failin kasta dayalı kusurunun ağırlığı'' gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi;
2-Sanık hakkında belirlenen cezanın ertelenmesine karar verilirken, TCK'nın 51/8. maddesi gereğince, denetim süresinin yükümlülüklere uygun veya iyi hâlli olarak geçirildiği takdirde, cezanın infaz edilmiş sayılacağına dair ihtarata hükümde yer verilmemesi ile sanığın denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verileceği ihtarı yapılırken, dayanak kanun maddesi olan TCK'nın 51/7. maddesinin belirtilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün birinci paragrafında yer alan, “sanığın kastına dayanan kusurunun ağırlığı ile suç sebep ve saikleri” ibarelerinin çıkartılması, hükmün beşinci paragrafın başına, “TCK’nın 51/7.maddesine göre” ibaresinin eklenmesi ile paragrafın devamına, “TCK'nın 51/8. maddesi gereğince, sanık denetim süresini iyi halli olarak geçirdiği taktirde cezanın infaz edilmiş sayılmasına” ibarelerinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.