MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
(FİKRİ VE SINAİ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ SIFATIYLA)


TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Gaziantep 3. Asliye Hukuk Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 16/01/2018 tarih ve 2016/150-2018/35 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirket adına TPMK nezdinde tescilli 2010/01534 ve 2012/04598 no"lu endüstriyel tasarımların yenilik ve ayırt edicilik özelliği taşımadığını ileri sürerek, 01534 no"lu endüstriyel tasarım tescil belgesinin hükümsüzlüğüne, 04598 no"lu tasarım yönünden ise ihtiyati tedbir kararı uygulanmasına karar verilmesini talep etmiş; yargılama aşamasında 04598 no"lu tasarıma yönelik bir taleplerinin olmadığını, bu tasarımın dava dilekçesine sehven ve maddi hata sonucu yazıldığını belirtmiş; davalı vekili de 16.01.2018 tarihli duruşmada açıkça geri almaya muvafakat ettiklerini belirtmiştir.
Davalı vekili, müvekkili adına tescilli tasarımların yenilik ve ayırt edicilik özellikleri bulunduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya göre, davacı tarafın 2012/04598 no"lu tasarıma ilişkin davasını geri aldığı ve bozma sonrasında davalı vekilinin geri alma iradesine açıkça muvafakat ettiklerini bildirmesi karşısında anılan tasarım hakkında karar ittihazına yer olmadığına; 2010/01534 no"lu tasarımın ise tescil başvuru tarihi öncesinde dünyanın farklı yerlerindeki tasarımlara konu edilmiş olması nedeniyle bilgilenmiş kullanıcı nezdinde yeni ve ayırt edici olmadığı gerekçesiyle davalı adına tescilli 2010/01534 tescil numaralı tasarım belgesinin hükümsüzlüğüne, davalı adına tescilli 2012/04598 numaralı tasarım hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 06/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.