Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/10353 Esas 2018/3263 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/10353
Karar No: 2018/3263
Karar Tarihi: 19.03.2018

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/10353 Esas 2018/3263 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi         2016/10353 E.  ,  2018/3263 K.

    "İçtihat Metni"


    ... ile ...vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında... Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 09/11/2015 gün ve 2014/212-2015/341 sayılı hükmün davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

    KARAR

    Dava, masraf ve hesap işletim ücreti adı altında banka tarafından yapılan kesintilerin tahsili istemine ilişkin olup, mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
    14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL. ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı eldeki davada, fazlaya ilişkin haklar saklı tutulmak suretiyle 1.300,00 TL talepte bulunmuş olup, dosyaya kazandırılan 13.04.2015 tarihli ek bilirkişi rapoundan, yapılan kesinti miktarının 1.672,63 TL olduğu ve davacının bilirkişinin miktara yönelik saptamasına bir itirazının bulunmadığı anlaşılmaktadır. Bilirkişinin saptadığı bu değer, karar tarihi itibariyle 2.080,00 TL. yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2. fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle davacının miktar bariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.

    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 19/03/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.







    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.