Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/6915 Esas 2022/1639 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : Karacasu Asliye Ceza Mahkemesinin 21/12/2017 tarih, 2017/160 Esas, 2017/284 Karar sayılı beraat kararının kaldırılması ile suça sürüklenen çocuk hakkında; 2863 sayılı Kanunun 65/1-1. cümle, TCK’nın 31/3, 62/1, 52/2, 51/1-3-7-8, 54. maddeleri gereğince mahkumiyet

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan suça sürüklenen çocuğun beraatine ilişkin, Karacasu Asliye Ceza Mahkemesinin 21/12/2017 tarih, 2017/160 Esas, 2017/284 Karar sayılı sayılı hükmüne yönelik istinaf başvurusu üzerine, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda, 5271 sayılı CMK’nın 280/2. maddesi uyarınca beraat hükmünün kaldırılarak suça sürüklenen çocuğun mahkumiyetine ilişkin hüküm, suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suça sürüklenen çocuğun kültür varlığı bulmak amacıyla, tescilli olmayan ancak 2863 sayılı Kanunun 6. maddesi kapsamında korunması gerekli kültür varlığı niteliğini haiz yerde 160 cm derinliğinde kazı yaparken suçüstü yakalandığı, dosya kapsamında mevcut arkeolog bilirkişi raporunda, suça konu yerin sit alanı içerisinde yer almadığı, tescilsiz bir statüye sahip olmasına rağmen 1. derece arkeolojik sit potansiyelinin olduğu, sit alanı olarak tesciline ilişkin çalışmaların devam ettiği, yapılan kazı nedeniyle Roma dönemine ait bir mezar anıtı ya da lahidin kaidesi olabilecek nitelikteki taş blokların yerinden sökülüp çevreye dağıtılarak tahrip edildiğinin belirtildiği, bununla birlikte, 2863 sayılı Kanunun 6498 sayılı Kanun ile değişik 65/1. maddesinde, “Tescil edilen sit alanları ve korunması gerekli taşınmaz kültür ve tabiat varlıkları ile korunma alanlarının bu Kanuna göre tebliğ veya ilan edilmiş olmasına rağmen yıkılmasına, bozulmasına, tahribine, yok olmasına veya her ne suretle olursa olsun zarar görmesine kasten sebebiyet verenler ... iki yıldan beş yıla kadar hapis ve beş bin güne kadar adli para cezasıyla cezalandırılır” düzenlemesine yer verilerek, zarar suçunun oluşumu için, korunması gerekli taşınmaz kültür ve tabiat varlıkları ile korunma alanlarının tescilli olmasının arandığı, dava konusu kazı fiilinin gerçekleştirildiği yerin, tescil edilmemiş olsa dahi 2863 sayılı Kanunun 6. maddesi kapsamında korunması gerekli kültür varlığı niteliğini haiz bulunmakla beraber, tescilli olmadığından, yukarıda açıklanan 2863 sayılı Kanunun 6498 sayılı Kanun ile değişik 65/1. maddesine göre zarar suçunun unsurlarının oluşmadığı anlaşılmakla; suça sürüklenen çocuk hakkında anılan düzenleme uyarınca “korunması gerekli kültür varlığının zarar görmesine kasten sebebiyet verme” suçundan mahkumiyet hükmü tesisinin mümkün olmadığı, izinsiz kazı yaptığı sabit olan suça sürüklenen çocuğun eylemin işleniş şekli ve kültür varlığına verilen zararın derecesi nazara alındığında cezanın alt hadden uzaklaşılarak 2863 sayılı Kanunun 74/1-1. cümle uyarınca mahkumiyetine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, suça sürüklenen çocuk müdafinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesi tarafından yapılan istinaf incelemesi sonucunda 21/05/2019 tarihli, 2018/1707 Esas – 2019/901 Karar sayılı hükmünün 5271 sayılı CMK'nın 302/2. madde ve fıkrası uyarınca BOZULMASINA; bozma kararı doğrultusunda işlem yapılmak üzere 5271 sayılı CMK'nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 8. maddesi ile değişik 304/2. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 03/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.