Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/10749 Esas 2022/1641 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : 2863 sayılı Kanunun 65/4, TCK’nın 62/1, 51/1-3-7-8. maddeleri gereğince mahkumiyet

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin “16/07/2010” şeklinde gösterilmesi, mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışı olarak değerlendirilmiştir.
Sanığın, İstanbul I Numaralı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kurulunun 07/07/1993 tarih ve 4720 sayılı kararı ile belirlenen kentsel sit alanı içerisinde yer alıp, Gayrimenkul Eski Eserler ve Anıtlar Yüksek Kurulunun 13/06/1971 tarih ve 5899 sayılı kararı ile korunması gerekli kültür varlığı olarak tescil edilen zemin + dört normal katlı taşınmazın zemin katında restoran işletmeciliği yaptığı, anılan restoranın içerisinde sanık tarafından zemin katta bazı duvarların kazıldığı, bazılarının fayans ile kaplandığı, bazı kapıların gaz beton malzemesiyle kapatıldığı, zemin kaplamaların değiştirildiği, tesisatların yenilendiği, boya badana gibi bakım onarım çalışması yapıldığı iddiasıyla inceleme konusu davanın açıldığı, suça konu taşınmazın korunması gerekli kültür varlığı olarak tesciline ilişkin 13/06/1971 tarih ve 5899 sayılı kurul kararı, 07/09/1977 tarih ve 16050 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmak suretiyle ilan edildiğinden, taşınmazın niteliğinin sanık tarafından bilindiğinin kabulunde zorunluluk bulunduğu, sanığın aşamalardaki savunmalarında, yaklaşık üç yıldır işletmekte olduğu restoranda onarım öncesi sık aralıklarla tesisat arızaları meydana geldiğini, İSKİ görevlilerince yapılan incelemelerde, arızanın sokaktaki borulardan değil, restoranın mutfak bölümünden kaynaklandığının belirlendiğini, daha sonra mutfağı su basması üzerine ustalardan konuya ilişkin bilgi aldığını, arızanın mutfağı kullanılamaz hale getirip, giderek komşu binaların zeminine de zarar vermeye başladığını, derhal müdahale edilmezse hem kullanılan binanın hem de komşu binaların zarar göreceğini öğrenmesi ile ustaların tespitleri doğrultusunda zorunlu olarak onarım çalışması yaptırdığını, sözü edilen çalışmanın 2863 sayılı Kanuna aykırılık oluşturduğunu bilmediğini belirttiği, bu kapsamda İSKİ çalışanı ... ile tesisatçı ...’ın tanık sıfatıyla alınan beyanlarında kanalın tıkalı olduğunu, boruların patlaması sonucunda dava konusu zemin katta kanal pisliği birikmesi nedeniyle zorunlu olarak tadilat yapıldığını beyan ettikleri, olay yerinde inşaat mühendisi refakatinde yeniden yapılan keşif sonucu düzenlenen bilirkişi raporuna göre; bina kanalına yapılan müdahalenin, bina sağlığı, çevre sağlığı ve binanın kullanımına devam edebilmesi için gerekli ve acil onarım olduğu, kanal müdahalesi ve onarımı kapsamında yer kaplamasının yenilenmesi gerekliliğinin de doğduğu, kanal taşması sonrası zemin katta biriken su ve kanal pisliği duvar ve duvar kaplamalarına zarar verdiğinden onarımının gerektiği, böylelikle kanal ve tesisat onarımının acil ve zorunlu nitelik taşıdığı, suça konu yerde bazı kapıların kapatılması iddiasını destekleyen kanıt bulunamadığı, ancak; duvarlara fayans, dekoratif tuğla kaplama yapılması ve boya badana işlerinin ise 2863 sayılı Kanunun 65/4. maddesi uyarınca basit onarım kapsamında kaldığı anlaşılmakla;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin bilirkişi raporunun çelişkili olduğuna, sanığın taşınmazın hukuki rejimini bilmediğine, lehe hükümlerin uygulanmadığına ilişkin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle, mahkumiyete ilişkin hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 03/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.