Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/9863 Esas 2022/1643 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Karar Tarihi : 25/02/2021
Suç : 2863 sayılı Yasaya Muhalefet
Hüküm : CMK’nın 231/11. maddesi delaletiyle hükmün açıklanması ile;
2863 sayılı Kanunun 65/4, TCK’nın 62, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Ayvacık Asliye Ceza Mahkemesinin 15/02/2011 tarih 2010/99 E. - 2011/24 K. sayılı kararı ile 2863 sayılı Kanunun 65/b, TCK’nın 62, 52/2-4. maddeleri uyarınca sanığın mahkumiyetine hükmedildiği, katılan Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu Müdürlüğü vekili ve sanık müdafinin temyizi üzerine Dairemizin 05/07/2013 tarih 2012/28782 E. - 2013/18529 K. sayılı ilamı ile hükmün bozulmasından sonra 24/12/2013 tarih 2013/267 E. - 2013/283 K. sayılı kararı ile 2863 sayılı Kanuna muhalefet suçundan sanığın beraatine karar verildiği, katılan Kültür ve Turizm Bakanlığı vekilinin temyizi üzerine Dairemizin 14/03/2016 tarih 2014/22886 E. - 2016/3884 K. sayılı ilamı ile hükmün bozulmasına karar verilmesi üzerine Ayvacık Asliye Ceza Mahkemesinin 09/05/2017 tarih 2016/244 E. - 2017/159 K. sayılı kararı ile 2863 sayılı Kanunun 65/4, TCK’nın 62, 53.maddeleri gereğince 1 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve 5271 sayılı CMK'nın 231/5. maddeleri uyarınca sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, anılan kararın 11/07/2017 tarihinde kesinleşmesine müteakip sanığın denetim süresi içinde 19/03/2018 tarihinde 5607 sayılı Kanuna muhalefet suçunu işlediği ve Çanakkale 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2018/719 E. - 2020/42 K. sayılı kararı ile bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verildiği, kararın 30/06/2020 tarihinde kesinleşmesi ile ihbar üzerine yeniden ele alınan dosyada sanık hakkında önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair Ayvacık 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/02/2021 tarihli ve 2020/182 E. - 2021/68 K. sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Suça konu yerin 2. derece doğal sit alanında yer almasına rağmen, suçtan zarar gören Çevre ve Şehircilik Bakanlığı adına İl Çevre ve Şehircilik Müdürlüğüne dava ihbar edilmediğinden, 09/05/2017 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının usulünce kesinleştiğinin ve beş yıllık denetim süresinin başlaması ile 5271 sayılı CMK'nın 231/8. maddesi uyarınca dava zamanaşımının durduğunun kabul olunamayacağı, bu durumda, sanık yönünden zamanaşımını kesen en son işlem 15/02/2011 tarihli mahkumiyet hükmü olup, 09/05/2017 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı usulünce kesinleşmediğinden, denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlendiği gerekçesiyle hükmün açıklanmasına dair 25/02/2021 tarihli kararın hukuki değerden yoksun bulunduğu anlaşılmakla;
Sanığa isnat edilen ve daha ağır bir suçu oluşturma ihtimali bulunmayan eylem, 2863 sayılı Kanunun 65. maddesinde yaptırıma bağlanmış olup, anılan suç, 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e maddesi uyarınca 8 yıllık zamanaşımına tabidir. Kesen nedenlerin varlığı halinde süre yeniden işlemekte ise de, zamanaşımını kesen en son işlem, 15/02/2011 tarihli mahkumiyet olup, anılan tarihten itibaren 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıllık zamanaşımı karar tarihinden önce gerçekleşmiş olmakla, dosya içeriği itibariyle de, 5271 sayılı CMK'nın 223/9. maddesindeki derhal beraat kararı verilmesini gerektirir şartlar bulunmadığından, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olup, hükmün, gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri gereğince sanık hakkındaki kamu davasının isteme aykırı olarak DÜŞMESİNE; 03/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.