MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
YARGITAY KARARI
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin 21.01.2010-21.12.2012 tarihleri arasında, davalıya ait iş yerinde “mekanik Çizim Ve İmalat Proje Arşiv Sorumlusu” olarak çalıştığını, iş akdinin haksız olarak feshedildiğini, normal mesai saatlerinde tamamlanması mümkün olamayacak derecede iş verildiğini, bu nedenle fazla mesaiye kaldığını, gece geç saatlere kadar çalıştığını, cumartesi günleri de çalıştığını, milli bayramlar ve arife günlerinde tam gün çalıştığını, haftada 6 gün, 08:00-20:00 hatta bazen 22:00 saatlerine kadar çalıştığını, iddia ederek fazla mesai alacakları ile genel tatil ve bayram alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini dava ve talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı Vekili; davacının iş akdinin sonlandırıldığını ve iş akdinin feshi sırasında çalıştığı sürelere ilişkin tazminatlarının hesaplanarak ödendiğini, davacının müvekkilini ibra ettiğini, davacının, vardiyalı olarak, haftada 5 gün 18:00-17:30 arası çalıştığını, 30 dakika öğle yemeği, 15 dakikalık 2 çay molası hakkı bulunduğunu, hafta sonları işyerinin tatil olduğunu, dini ve milli bayramlarda çalışma olmadığını, dini bayram arife günlerinde de çalışma olmadığını, davacının iddialarının gerçek dışı olduğunu, çalışmaların giriş-çıkış kayıtlarından anlaşılacağını, çalışanların giriş-çıkışlarının kartlı sistem ile kayda alındığını, davacının işten çıkışından 1-1,5 ay önce de parmak izi okuyuculu giriş-çıkış sistemi kullanıldığını, savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kabulü ile fazla mesai ücreti ile genel tatil günleri alacağının davalıdan tahsiline hükmedilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının fazla mesai yapıp yapmadığı, ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışıp çalışmadığı noktasında toplanmaktadır.
Davacı haftada 6 gün 8:00-20:00 saatleri arası çalıştığını bazen çıkış saatlerinin 22:00" ye kadar uzadığını, ulusal bayram genel tatil günlerinde de çalıştığını iddia etmiş, davalı ise haftanın 5 günü 8:00-17:30 saatleri arasında çalışma olduğunu bu nedenle davacının fazla çalışması olmadığını, ulusal bayram genel tatil günlerinde de çalışılmadığını, bu hususta da işyerine giriş-çıkış kayıtlarının bulunduğunu savunmuştur.
Mahkemece giriş-çıkış kayıtlarına göre hesaplama yapan bilirkişi raporunun davacı tarafından itiraza uğraması üzerine tanık beyanlarına dayalı yeniden hesaplama yaptırılarak bu hesaplama şekli hükme esas alınarak hüküm kurulmuşsa da, davacı tanıklarının soyut beyanları ve davacı tanıklarından ..." nin çalıştığı dönem dikkate alındığında davacı fazla çalışma hususunu tam olarak ispatlayamamıştır. Ancak davalının ibraz ettiği giriş-çıkış kayıtlarına göre davacının Cumartesi günleri çalıştığı ayrıca hafta içinde de bazı günler fazla çalışmasının bulunduğu, ulusal bayram genel tatil günlerinde ise çalışmasının bulunmadığı anlaşıldığından Mahkemece ilk raporda hesaplandığı şekilde karar verilmesi gerekirken soyut ve varsayımsal tanık beyanlarına dayalı bilirkişi raporu esas alınarak hüküm kurulması hatalı olup hükmün bozulması gerekmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 16/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.