Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2013/37550 Esas 2015/11629 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ve yıllık izin alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin davalı kurum ana hizmet binasında 21.06.2007-02.07.2010 tarihleri arasında temizlik elemanı olarak çalıştığını, bu süre zarfında ihaleyi alan firmalarca davacı ile hizmet sözleşmesi yapıldığını, farklı taşeron firmalar adına aynı yerde aralıksız çalışmasını sürdürdüğünü, davalı şirketin son ihaleyi alan şirket olduğunu, davacının 07.07.2010 tarihinde askerlik hizmeti sebebiyle iş yerinden ayrıldığını, en son ücretinin aylık net 810,00 TL olduğunu belirterek kıdem tazminatı ve yıllık izin alacaklarının davalılardan tahsilini talep etti.
Davalı ... vekili, davanın husumet yokluğu sebebiyle reddi gerektiğini, ihale ile temizlik işlerinin şirketlere verildiğini, ihalenin 2010 yılında diğer davalı şirkete verildiğini, yapılan ihalelere ilişkin yüklenici firmalar ile sözleşmeler yapıldığını, davacının yüklenici firmalar çalışanı olmakla kurumun işçisi olmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı şirket vekili, davacının 01.01.2010 tarihinden 02.07.2010 tarihine kadar çalıştığını, kendi isteği ile işten ayrıldığını, toplam altı ay çalışmakla taleplerine yönelik kanuni şartların oluşmadığını, zamanaşımı itirazları bulunduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı ... ile davalı şirket vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının yıllık izin alacağının bulunup bulunmadığı noktasındadır. Dosyada bulunan 2010 Haziran ayı puantaj kaydında davacının ondört gün yıllık izin kullandığının gösterildiği, ilgili ayın imzalı ücret bordrosunda bu sürenin belirtildiği ve ücretinin ödendiği anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca mahkemece puantaj kaydında ve ücret bordrosunda kullanıldığı belirtilen yıllık izin süresinin belirlenen yıllık izin süresinden mahsup edilerek yıllık izin alacağının hesaplanması gereklidir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 25.03.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.