MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : 5809 ve 5607 sayılı Kanunlara muhalefet
HÜKÜM : 25/12/2018 tarihli karar ile sanıklar hakkında hükümlülük, müsadere; 27/03/2019 tarihli ek karar ile sanık ... hakkında temyiz talebinin reddine
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I) Sanık ...’ın 27.03.2014 tarih ve 2017/425 Esas ve 2018/905 Karar sayılı ek kararı temyizi üzerine yapılan incelemede;
25.12.2018 tarihli mahkumiyet hükmünün sanığın son bildirdiği adrese çıkartıldığı, adresten ayrılması nedeniyle 25.01.2019 tarihinde iadesi üzerine mernis adresine usulüne uygun tebliğ edildiği anlaşılmakla, temyiz isteminin reddine dair 27.03.2019 tarih ve 2017/425 Esas ve 2018/905 karar sayılı ek kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle redde dair hükmün ONANMASINA,
II) Sanık ... ve müdafii ile sanık ...’in 5809 sayılı Yasa uyarınca verilen mahkumiyet hükmünü temyizleri üzerine yapılan incelemede;
Ele geçen cep telefonlarının elektronik kimlik bilgilerinde sanıklar ... ve ... tarafından bir değişiklik yapıldığına dair dosya kapsamında sanıkların cezalandırılmasına yeterli delil bulunmadığı gözetilmeden sanıkların beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine hükmolunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafii ile sanık ...’in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
III) Sanık ... ve müdafii ile sanık ...’in 5607 sayılı Yasa uyarınca verilen mahkumiyet hükmünü temyizleri üzerine yapılan incelemede ise;
1- Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanıklar ... ve ... lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
2- 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile 5607 sayılı Yasanın 3/5. maddesinde yapılan değişiklik öncesi anılan maddede öngörülen hapis cezası üst haddinin 2 yıl olduğu gözetilerek;
Anayasa Mahkemesi"nin 25/06/2020 tarihli, 2020/16 Esas ve 2020/33 Karar sayılı iptal kararı ile 17/10/2019 tarih ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesi ile yeniden düzenlenen ve 5271 sayılı CMK’nun 251/1. maddesinde hüküm altına alınan basit yargılama usulüne ilişkin aynı Yasanın geçici 5/1-d bendinde yer alan “...kovuşturma evresine geçilmiş...” ibaresinin Anayasa"ya aykırı olduğuna ve iptaline karar verilmesi, aynı şekilde 16.03.2021 tarihli, 31425 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 14.01.2021 tarih ve 2020/81 E., 2021/4 K. sayılı kararı ile yargılama aşamasında olup, henüz kesinleşmiş hükümle sonuçlanmamış dosyalar yönünden, ceza miktarı üzerinde fail lehine etki doğuracağı, bu nedenle belirli bir tarih itibariyle hükme bağlanmış olan dosyalarda basit yargılama usulünün uygulanmamasının Anayasa"nın 38. maddesine aykırı olduğu gerekçesiyle 7188 sayılı Yasanın 31. maddesiyle eklenen Geçici 5. maddenin (d) bendinde yer alan "...hükme bağlanmış..." ibaresinin iptal edildiği de dikkate alınmak suretiyle, TCK"nun 7. ve CMK’nun 251. maddeleri uyarınca sanıkların eyleminin “Basit Yargılama Usulü” yönünden yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3- Sanık hakkında takdiri indirim uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK"nun 62/1 maddesi yerine TCK"nun 62. maddesinin yazılması, gün para cezası, adli para cezasına çevrilirken 5237 sayılı TCK"nun 52/2. maddesi yerine TCK"nun 52. maddesinin yazılması suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
4- Adli emanetin 2011/135 esasında kayıtlı eşyaların dosyada delil olarak saklanması yerine müsaderesine karar verilmesi,
5- Suça konu eşyaların 5607 sayılı yasanın 13/1 maddesi delaleti ile TCK"nun 54/4. maddesi gereğince müsaderesi yerine yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafii ile sanık ...’in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.09.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.